Patiënten zonder vaccinatiebewijs mogen niet worden uitgesloten van noodzakelijke acute zorg. Maar zorgmedewerkers zou in bijzondere gevallen het werken in de eigen functie wel kunnen worden ontzegd als zij geen vaccinatiebewijs kunnen of willen tonen.
Meteen met de deur in huis: Sociale Zaken heeft boter op het hoofd. In de discussie over het capaciteitsprobleem bij verzekeringsartsen de hand ook in eigen boezem steken? Daar is bar weinig van te merken. Neem een wetstaketsel waar de uitvoering stevig van baalt: de Eerstejaars Ziektewet-beoordeling, de zogenaamde ‘EZWb’.
Het is hilarisch. Als ik iemand ga nakijken, vooral als dat begint met een fundoscopie, zet ik een smoeltje op en doe uitgebreid de rituele wassingen totdat de weeë alcoholwalm zijn hypnotische werking in alle hoeken van de spreekkamer kan doen. En mijn patiënten vinden dat prachtig.
Door de Black Lives Matter-demonstraties krijgt racisme op dit moment veel aandacht. Hoe ervaren artsen met een migratieachtergrond racisme en discriminatie?
De politiek moet artsenorganisaties KNMG en FMS de ruimte geven voor een dialoog met hun achterban en de maatschappij over het draaiboek rond ic-schaarste. Daar vragen de KNMG en de FMS om nadat minister voor Medische Zorg Martin van Rijn kritiek uitte op twee elementen in het draaiboek: het opnemen van een leeftijdscriterium en voorrang voor zorgmedewerkers.
Het is dubbel. Aan de ene kant houd ik ervan om mensen te categoriseren en geniet ik daarmee meer van persoonlijke contacten, aan de andere kant is er ook het niveau waarop ieder mens een uniek individu is, recht heeft op een benadering zonder enige kanttekening.
Een ontevreden patiënt beticht het ziekenhuis van discriminatie en richt zich tot het College voor de Rechten van de Mens. Ook daar kan over medisch handelen worden geoordeeld.
Hoewel in Pakistan meer vrouwen dan mannen afstuderen als arts, praktiseert uiteindelijk maar een minderheid van de vrouwelijke artsen. De maatschappelijke en familiedruk om te kiezen voor een gezin in plaats van de witte jas is te hoog en ook binnen de medische wereld worden zij niet met open armen verwelkomd.
De patiënt had zijn aanwezigheid geweigerd. Niet om zijn ervaringsniveau, maar om wie hij is. De coassistent in kwestie is geboren in het Midden-Oosten, zijn naam en uiterlijk tonen duidelijk zijn afkomst. Dat was voor de patiënt de reden geweest om hem te weigeren.
Ik ben in verwarring. Wat is nu rolbevestigend en wat niet? Hier thuis zijn het vooral mijn kleindochters die graag met het speelgoed-dokterskoffertje spelen. Vooral van het geven van injecties krijgen ze geen genoeg. Ze duwen de stethoscoop tegen je aan, op borst, buik of bil. Dit rolgedrag van de kleine meisjes stemt overeen met de gefeminiseerde artsenstand van tegenwoordig, maar het kan natuurlijk rolbevestigend worden in die zin dat dokters altijd vrouwen zouden zijn. Ik moet ingrijpen!
De atlete Caster Semenya heeft haar zaak tegen de internationale atletiekfederatie verloren: ze zal haar testosterongehalte moeten verlagen om bij de vrouwen te mogen meedoen aan wedstrijden. Hoe kijken sportartsen naar deze kwestie?
Het ‘boerkaverbod’ wordt van kracht op 1 augustus 2019, dat laat het ministerie van Binnenlandse Zaken weten. Vanaf dat moment mag er onder meer in zorginstellingen geen gezichtsbedekkende kleding meer worden gedragen.
Kunstmatige inseminatie voor lesbische en alleenstaande vrouwen wordt de rest van het jaar toch vergoed. De zorgverzekeraars zullen de rekening voor 2019 oppikken, meldt het ministerie van Volksgezondheid woensdag. Voor de jaren erna moet nog een oplossing worden gevonden.
In de interactie met patiënten spelen bij de arts onbewust allerlei gevoelens en ervaringen mee. Dat is van invloed op het zorgtraject. Zodanig zelfs dat bepaalde typen patiënten meer – of juist minder – kans maken op doorverwijzing dan andere. Psychiater Lucas Schalk pleit voor bewustwording van deze ‘tegenoverdracht’.
Met de wereldwijde sterke toename van het aandeel vrouwen onder artsen, is het volgens wereldartsenorganisatie WMA essentieel dat gendergelijkheid op de werkvloer is terug te zien.
Minister Bruno Bruins wil in de toekomst wellicht soepeler omgaan met bloed- en weefseldonatie door homoseksuelen. Hij wil wel eerst kijken naar ervaringen uit Denemarken, waar de regering vanaf volgend jaar het makkelijker wil maken voor homoseksuelen om bloed te doneren.
Geneeskundeopleidingen in Japan discrimineren vrouwelijke kandidaten bij de toelating. Dat denken deskundigen in Japan, omdat het aantal vrouwelijke artsen met 30 procent al jarenlang veel lager ligt dan in andere geïndustrialiseerde landen.
Het afschaffen van de basisbeurs in 2015 lijkt geen effect gehad te hebben op de diversiteit van geneeskundeopleidingen.
Een groep artsen heeft in maart de stichting RozeinWit opgericht. De stichting wil diversiteit in de medische wereld zichtbaar maken en bijdragen aan de acceptatie van lesbische, homoseksuele, biseksuele, transgender en interseksuele (lhbti) zorgverleners. Naast artsen en geneeskundestudenten is de stichting ook bedoeld voor zorgverleners als tandartsen en apothekers.
De Associatie Marokkaanse Artsen Nederland (AMAN) bestaat tien jaar. Bestuursleden Ali Lahdidioui en Nahid el Faquir vertellen waar de organisatie voor staat. ‘Het gaat erom mensen met een verschillende achtergrond te koppelen.’
Tweede Kamerlid Tunahan Kuzu van DENK heeft dinsdagavond opnieuw gesuggereerd dat allochtone patiënten sneller worden opgegeven door artsen dan autochtone patiënten.
Als jeugdarts houd ik me behalve met de gezondheid van kinderen ook bezig met hun welzijn. Ik word regelmatig betrokken bij pestproblemen op school. Toch herinner ik me niet dat ik ooit expliciet naar discriminatie heb gevraagd. Waarom eigenlijk niet? Omdat het geen diagnose is?
De chirurg Christine McGinn, een transgender die jarenlang chirurg was bij de Amerikaanse marine, wil desnoods gratis genderoperaties uitvoeren bij militairen.
In de zomer van 2000 ontvluchtte het echtpaar Pooneh Khalili en Siavash Pourfar hun vaderland Iran en belandde in Nederland. Inmiddels zijn ze gevestigd als huisarts met praktijken in Fijnaart en Den Haag.
Artsen in Groot-Brittannië moeten voortaan spreken over ‘zwangere mensen’ en niet over ‘aanstaande moeders’, om interseksuele mannen en transgender mannen die zwanger zijn niet buiten te sluiten.
