In een degelijke, tweedelige BBC-documentaire volgen we een kleinschalig klinisch onderzoek naar een nieuw geneesmiddel tegen de ziekte van Parkinson dat vijf jaar duurt. Negen vrijwilligers ondergaan riskante neurochirurgische operatie.
In de serie De outsiders gaat Tim den Besten op zoek naar mensen die bewust kiezen voor een leven buiten de gebaande paden. In aflevering 2 ontmoet hij mensen die geen vertrouwen hebben in de medische wetenschap.
Beshay groeit op in een Egyptische leprakolonie waar zijn vader hem als kind achterliet. Als veertiger heeft hij een vrouw, huis, ezel, en leprapatiënten als vrienden. Bovendien verdient hij wat geld met jutten op de ‘vuilnisberg’.
Kroniek van een handbewogen leven is de treffend gekozen titel van een keurig verzorgd boek met in elf hoofdstukken het levensverhaal van de markante, alom gelauwerde Nijmeegse hoogleraar en bestuurder Frans Corstens (1944), die op 13-jarige leeftijd na een val een totale dwarslaesie kreeg. Hij schreef het liggend op een speciaal bed tijdens de klinische behandeling van al jaren bestaand decubitus. Het boek leest als een trein.
Kroniek van een handbewogen leven is de treffend gekozen titel van een keurig verzorgd boek met in elf hoofdstukken het levensverhaal van de markante, alom gelauwerde Nijmeegse hoogleraar en bestuurder Frans Corstens (1944), die op 13-jarige leeftijd na een val een totale dwarslaesie kreeg. Hij schreef het liggend op een speciaal bed tijdens de klinische behandeling van al jaren bestaand decubitus. Het boek leest als een trein.
Oorlogsromans zijn er veel. Ook als we het alleen hebben over moderne romans: romans geschreven door mensen die ‘het niet zelf hebben meegemaakt’. Moderne romans over de Eerste Wereldoorlog zijn al een stuk zeldzamer, maar de keus is nog altijd ruim. Moderne romans echter die specifiek gaan over de medische kant van die oorlog zijn uiterst zeldzaam en alleen daarom al te koesteren.
Jaarlijks krijgen in Nederland rond de 1350 patiënten de diagnose functionele neurologische stoornis (FNS). De Stichting FNS heeft nu een film gemaakt voor artsen en medisch personeel waarin patiënten aan het woord komen over hoe ze hulp zochten in de medische wereld.
De tentoonstelling Prikkels. Tussen pijn en passie in het Gentse Museum Dr. Guislain gaat over de moderne overprikkelde mens in zijn razende wereld. De samenstellers vragen zich af of het wel om een hedendaags fenomeen gaat.
Het is de ergste nachtmerrie: je eigen kind overleven. Als je kind ook nog eens zwaar gehandicapt is en geheel van jou afhankelijk, dan komt er een tweede nachtmerrie bij: dat je kind jóú overleeft.
In een van zijn Harvard-lezingen opperde dirigent Leonard Bernstein eind 1973 dat de trillende cellopassages in het openingsdeel van Mahlers Negende Symfonie de onregelmatige hartslag van de componist verbeelden. Cardioloog Ad Dunning twijfelde aan deze observatie en niet ten onrechte. De openingsmaten vertolken geen hartritmestoornis maar een hartgeruis.
In Een duiker op mars dompelen auteurs Lander Deweer en Jan Swerts zich onder in het syndroom van Gilles de la Tourette. Inspiratiebron is Swerts’ 8-jarige zoon en ‘touretter’ Jef. De auteurs duiken in het heden, verleden en de toekomst van het met onwetendheid omhulde en ‘met clichés omzwachtelde’ syndroom.
‘weet je hoe lang het is geleden? / tijd is niet wat ik wil weten / hoeveel woorden heeft liefde niet geheten? / hoeveel bloemen hebben ons niet ontroerd.’ Met deze betekenisvolle woorden begint de dichtbundel Waar ben je daar van Jit Narain, pseudoniem van de Surinaamse arts Djietnarainsingh Baldewsingh.
De Marokkaanse twintiger Sofia, ongehuwd, krijgt tijdens een familiediner plotseling heftige buikkrampen, maar pas als haar vliezen breken lijkt het tot haar door te dringen dat zij zwanger is. Haar nicht Lena neemt haar stiekem mee naar een ziekenhuis in Casablanca. Daar aangekomen blijkt dat niemand Sofia kan helpen. In Marokko is seks buiten het huwelijk strafbaar.
In de volksmond heten ze al snel idioot, ontspoord en megalomaan. Geen enkele arts zal die termen in de mond nemen om een patiënt te beschrijven, zei Owen toen in een interview met Medisch Contact, maar een kern van waarheid zit er wel in.
Frans Jennekens, emeritus hoogleraar neurologie, deed een diepgaand literatuuronderzoek, en komt tot de conclusie dat er bij de maarschalk tijdens de jaren van de Tweede Wereldoorlog toenemende verschijnselen van predementieel verval waren.
Een informatief boek dat de wetenschappelijke stand van zaken rond fijnstof en luchtvervuiling voor een breed publiek toegankelijk maakt.
Ruim dertig mannen boven de 65 jaar worden geportretteerd in Onvoltooid verleden. Ze staan op de foto met een attribuut dat verwijst naar hun vroegere carrière: de onderwijzer met zijn schoolkrijtje, de bankier met zijn spaarvarken en de musicoloog met zijn stemvork.
Florent Claude Labrouste is een 46-jarige man die zijn ‘van meet af aan beperkte binding met de wereld’ gaandeweg tot nul ziet afkalven, totdat niets het wegglijden meer kan stoppen. Hij ontwikkelt het plan ‘om vrijwillig vermist te raken’, ontgoocheld als hij is in zijn loopbaan (hij is landbouwkundig beleidsmedewerker) en vooral in de liefde.
NRC-columnist Marcel van Roosmalen schrijft met regelmaat over zijn ouder wordende moeder, een alleenstaande weduwe in Velp. Het is een liefdevolle maar ook moeizame verhouding tussen moeder en zoon, waar onbegrip en ergernis achter elk hoekje schuilt.
Nieuwe namen bundelt levensverhalen van een in de maatschappij en media doorgaans ‘sterk onderbelichte groep’: transgender senioren. Transvrouwen, transmannen, transseksuelen, travestieten en crossdressers vertellen over de weg naar hun naamsverandering, waar vaak jaren van twijfel, strijd, onzekerheid maar ‘een diep-van-binnen-toch-zeker-weten’ aan vooraf gingen.
De film Thunder Road heeft een van de meest bevreemdende openingsscènes ooit. Een Amerikaanse politieman houdt in een kerk, staand voor de kist waar zijn overleden moeder in ligt, een onsamenhangende speech. Hij sluit af met een dans zonder muziek: cd-speler kapot, namelijk.
Noem mij maar Amalia is een bundeling van 58 miniaturen die medewerker Cor van der Wijk in de loop van achttien jaar heeft opgetekend over kinderen op de intensive care van het Emma Kinderziekenhuis in Amsterdam.
Veel patiënten slapen slecht in ziekenhuizen. Zorgelijk, want patiënten herstellen sneller en beter door goed en voldoende te slapen.
Hendrix verweeft in Aswoensdag twee medische verhaallijnen met elkaar: die van een moeder die haar leven steeds verder achter zich laat, en die van een dochter die koste wat kost nieuw leven wil laten ontstaan
Bijna een jaar lang filmde regisseur Marijke Schonewille met haar mobiele telefoon het wel en wee van de hoogbejaarde bewoners van verzorgingshuis De Drie Hoven in Amsterdam. En vooral het wee, als bekend wordt dat de instelling wordt opgeheven.
