Plotselinge pijn in de linkerlies
5 reacties
Een 12-jarige jongen wordt gezien op de SEH vanwege plotselinge pijn in de linkerlies. De klachten zijn per acuut begonnen tijdens rennen. Vanwege de pijn kan de patiënt zijn linkerbeen niet meer belasten. Een dag eerder had hij al wat lichte pijnklachten van de heup. Er is geen trauma geweest en de patiënt heeft in het verleden nooit dergelijke klachten gehad.
Bij lichamelijk onderzoek zien we geen zwelling, een normale stand van de heup en geen beenlengteverkorting. Het bewegingsonderzoek is antalgisch beperkt en er is asdrukpijn. Het bekken is stabiel en er zijn verder geen neurovasculaire afwijkingen.
Een röntgenfoto van het bekken toont een avulsiefractuur. Zichtbaar is een epifysiolyse van de trochanter minor met een verplaatsing van het losliggend botfragment naar superieur.
Hoewel bij volwassenen avulsiefracturen van de trochanter minor vaak wijzen op botmetastasen, is dit bij kinderen en jong adolescenten niet voor de hand liggend. Bij hen is een te snelle, ongecontroleerde flexie van de heup de meest waarschijnlijke oorzaak van een avulsiefractuur. De overgang van epifyse naar metafyse is minder sterk dan de peesinsertie van de
m. iliopsoas. Door krachtige contractie van de m. iliopsoas kan een epifysiolyse optreden.
Ongeacht de mate van dislocatie is er een goed beloop bij kinderen met een avulsiefractuur van de trochanter minor. Na drie tot vier weken bewegen op geleide van de pijn moeten de klachten over zijn. Hierbij is er meestal geen spierkrachtverlies.
De patiënt is een nacht opgenomen met pijnmedicatie en heeft voor vier weken krukken gekregen om het linkerbeen tijdelijk te ontlasten. Bij poliklinische controle na vijf weken kon de patiënt zijn been weer belasten zonder pijn. Op de controleröntgenfoto is de positie van het fragment van de trochanter minor links ongewijzigd. Er is enige botvorming zichtbaar, echter nog geen overbruggende botvorming.
Jacco van Unen, chirurg
Pieter-Jan Beckers, aios SEH
Jasper Vermeer, coassistent
Laurentius Ziekenhuis, Roermond
Correspondentieadres: jr.vermeer@student.maastrichtuniversity.nl;
c.c.: redactie@medischcontact.nl
Test uzelf!
Bekijk eerst de casussen in de rubriek Wat ziet u? en geef uw kijk op de zaak. Bekijk daarna de uitgewerkte casussen in de rubriek Gezien.
Wat ziet u? | Gezien
J.W. Kuiper
radioloog, Zoetermeer (praktijk)
De discussie over het geslacht op een bekkenfoto geeft mij het gevoel dat er veel naar rontgenfoto's gekeken kan worden, maar dat de kennis hierover beperkt is. Als men een willekeurig radioloog en/of radiologisch laborant hierover zal bevragen zal n...iemand twijfelen over het geslacht van deze mogelijk wat obese jongeman. Ja, iedereen heeft een bilspleet.
In hetlicht van deze discussie begrijp ik dan ook niet dat er regelmatig rontgenfoto's in MC staan met vragen hierover. In het kader van discussies om patienten en huisartsen de foto's aan te bieden kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat dit niet voor iedereen zinvol en/of kostenefficient is.
Jasper Vermeer
coassistent, Roermond
k kan me voorstellen dat u op de foto de genitalia externa denkt te zien. Als u echter goed kijkt, is het scrotum zichtbaar, met de penis overprojecterend over linker foramen obturatum.
Omdat ik uiteraard de patiënt en patiëntgegevens zelf heb gezie...n, kan ik bevestigen dat het om iemand van het mannelijk geslacht gaat.
M’n begeleiders vonden ook dat het lijkt alsof de vrouwelijke genitalia externa zichtbaar zijn. Onze beste gok is dat een strak zittende broek de boosdoener is geweest.
W. Venneman
Huisarts, Amsterdam
In deze aflevering van Gezien is sprake van een 12-jarige jongen, maar de weke delen op de röntgenfoto suggereren iemand van het vrouwelijk geslacht. Ik heb als huisarts geen deskundig referentiekader maar ik denk de genitalia externa van iemand van ...het vrouwelijke geslacht te zien.
S. van Beest
coassistent, NIJMEGEN
Mooie casus inderdaad. In de oplossing wordt veelvuldig gesproken over epifyse. Strikt genomen is dit fout, want bij peesinserties spreekt men van apofyse. Epifyse is de groeischijf van articulerende vlakken.
T.J.W. Sleyster
radioloog, ZUIDWOLDE DR
dank. mooie casus. als radioloog niet eeerder gezien...