Progressieve inspiratoire stridor

Gezien

Een 31-jarige patiënte kwam in het gezelschap van haar zus naar een Ear-camp van de Stichting Eardrop – een Nederlandse organisatie van kno-artsen die in Afrika dove kinderen genezen – in Attat, Ethiopië. Ze vertelde dat ze sinds een jaar eenzijdige neusobstructieklachten en snurkklachten had, maar bovenal een progressieve inspiratoire stridor bij het liggen. Het laatste halfjaar kon ze daardoor alleen rechtop slapen.

Bij kno-onderzoek zagen wij naast een eenzijdige nasale polyposis links in de orofarynx een grote gladde zwelling ter grootte van een golfbal, die gesteeld uit de nasofarynx kwam en pendelde tussen hypofarynx en oropharynx.1 Met schrapen en kuchen kon de vrouw haar luchtweg vrij houden.

Diezelfde dag hebben we een trilobulaire nasale poliep uit haar neus en orofarynx verwijderd. De pathologisch anatomische diagnose luidde anterochoanale poliep.

De anterochoanale poliep werd voor het eerst beschreven door Kilian in 1906 als een eenzijdige poliep komende uit de sinus maxillaris (cysteuze component) en zich uitbreidend via de middelste neusgang (solide component) tot in de choane. Het komt vooral bij kinderen en jongvolwassenen voor en vertegenwoordigt 4 tot 6 procent van alle neuspoliepen. Mogelijke associaties met een allergie en chronische sinusitis zijn beschreven. De meest voorkomende klacht is unilaterale neusobstructie. Dysfagie en dyspnoe zijn zeldzame klachten en soms bemerkt de patiënt plotsklaps een stuk ‘autogeamputeerde’ poliep in de mond als eerste klacht.

De differentiaaldiagnose bestaat uit het juveniele angiofibroom (vaker bij jongens); inverted papilloma (vaker bij ouderen) en de mucus retentiecyste van de sinus maxillaris (nooit uitbreidend in de choane). De behandeling is altijd chirurgisch, waarbij het essentieel is het deel uit de sinus maxillaris ruim te verwijderen. De vrouw herstelde goed van de ingreep, en kan nadien liggend slapen zonder inspiratoire stridor.

In Ethiopië, waar thans vijftien kno-artsen op 93 miljoen inwoners werken is deze klinische presentatie vrij frequent. Wij denken echter dat dit meer het gevolg is van slechte toegang tot kno-zorg dan aan een hogere prevalentie.

Robbert Ensink, kno-arts, Gelre Ziekenhuizen, Zutphen

Diane Smit, kno-arts, UMC Utrecht

contact:

r.ensink@gelre.nl

cc: redactie@medischcontact.nl

Heeft u ook een interessante casus voor deze rubriek?

Stuur tekst (max. 300 woorden) en beeld naar redactie@medischcontact.nl