Een melanoom op de schedel
Plaats een reactieEen 65-jarige man heeft sinds een paar weken een huidlaesie op de scalp, waarvoor elders een diagnostische excisie is verricht. Histopathologisch onderzoek toonde een pT2a-melanoom. Bij het lichamelijk onderzoek is een resectielitteken zichtbaar rechts mediopariëtaal op de scalp. Disseminatieonderzoek toonde geen metastasen in de lymfeklieren of op afstand. Protocollair hebben we een re-excisie van het litteken en een schildwachtklierprocedure verricht.
Vóór de operatie hebben we 99mTc-nanocolloïd-ICG (een hybride, radioactieve en fluorescente tracer) intracutaan geïnjecteerd rondom het litteken. Dit wordt via de lymfevaten in de huid vervoerd naar de lymfeklieren in de hals en daar opgenomen; de eerst drainerende lymfeklieren worden schildwachtklieren genoemd en zijn de eerste lymfeklieren die in geval van kliermetastasen worden aangedaan. Aansluitend hebben we diverse opnamen gemaakt met een gammacamera, een zogenoemde lymfescintigrafie, gevolgd door een SPECT/CT (3D-lymfescintigrafie gecombineerd met CT), waarmee de locatie van de schildwachtklieren wordt bepaald. De geprojecteerde locatie is op de huid gemarkeerd. De opnamen van de patiënt tonen twee schildwachtklieren rechts en één links in de hals (zie foto 1).
Peroperatief maakt een mobiele gammacamera het radioactieve signaal van de schildwachtklieren zichtbaar. De gammaprobe die we tijdens de ingreep gebruiken, detecteert ook de radioactiviteit en geeft een hoorbaar signaal af. Bij de huidmarkeringen controleren we de lokalisatie van de klieren met de mobiele gammacamera en de gammaprobe. Oppervlakkig gelegen klieren en lymfebanen zijn door de huid heen waar te nemen met de fluorescentiecamera (zie foto 2). Rechts verwijderen we twee schildwachtklieren (zie foto 3). En links verwijderen we een klier. Daarna wordt het operatiegebied met de mobiele gammacamera gecontroleerd.
Schildwachtklieren behorend bij huidtumoren in het hoofd-halsgebied kunnen zeer klein zijn (vanaf 3 mm); vaak worden meerdere schildwachtklieren gevonden. De lymfeklieren bevinden zich regelmatig in de glandula parotis en zijn hierdoor moeilijk te onderscheiden van het pre-existente speekselklierweefsel. De fluorescentiecamera vereenvoudigt de identificatie van deze kleine lymfeklieren.
Weefselonderzoek toont een radicale excisie van het melanoom zonder lymfekliermetastasen. Patiënt blijft onder dermato-oncologische controle.
Auteurs
Fleur van Doorn, arts-assistent hoofd-halschirurgie, Antoni van Leeuwenhoek
Maarten Donswijk, nucleair geneeskundige, Antoni van Leeuwenhoek
dr. Germaine Relyveld, dermatoloog, Antoni van Leeuwenhoek
dr. Lilly-Ann van der Velden, hoofd-halschirurg, Antoni van Leeuwenhoek
Contact
- Er zijn nog geen reacties