Ignace Schretlen studeerde geneeskunde en filosofie, is voormalig huisarts en nog altijd werkzaam als kunstenaar en publicist. Hij schrijft voor de rubriek Media & Cultuur.
Als verplichte dienstverlening voor de Zuid-Afrikaanse overheid kiest de jonge idealistische arts Laurence Waters voor een klein, aftands ziekenhuis. Hier wordt hij gekoppeld aan Frank Eloff, die zich volgens zijn in Pretoria wonende ex ‘in de rimboe’ heeft teruggetrokken.
‘Laat mij, bij wijze van spreken, een kwieke terdoodveroordeelde zijn die eerder dan zijn beul klaarstaat op ’t schavot en hem nog grijnzend vraagt: Waar bleef je, excellentie?’ Hiermee eindigt het allerlaatste gedicht van Koenraad Goudeseune (1965-2020). Kort nadat bij deze Vlaamse dichter en schrijver darmkanker was vastgesteld koos hij voor euthanasie.
‘Er is niets vergelijkbaar met wat het lichaam kan’, zegt Nieke Koek (1982), die zichzelf op haar Engelstalige website omschrijft als ‘interdisciplinary artist’, in een gesprek met kunsthistoricus Ralph Keuning. Keuning vertrok eerder dit jaar na problemen als directeur van Museum de Fundatie (Zwolle), waar nu t/m 8 januari 2023 de expositie Gelichaamd is te zien. Zijn boeiende interview met Koek staat centraal in het boek dat ter gelegenheid van haar eerste museale solopresentatie is uitgegeven.
De palliatieve maatschappij is het nieuwste boek van de zeer productieve Duits-Koreaanse filosoof Byung-Chul Han (1959) van wie ook eerder werk in het Nederlands verscheen.
‘Aan de toekomst laat ik het verhaal van Guillaume Apollinaire na / Die in de oorlog was en overal wist te zijn / In de gelukkige steden achter de frontlinies / In de hele rest van het universum (...)’
