Artikel verschilt nogal eens van poster
1 reactieDe informatie in gepubliceerde wetenschappelijke artikelen is vaak niet identiek aan de gegevens die over hetzelfde onderzoek op een congres zijn gepresenteerd. Dat gaat in ieder geval op voor de posters die zijn gepresenteerd op twee Braziliaanse congressen over plastische chirurgie. Rafael Denaida e.a. schrijven hierover in Aesthetic Plastic Surgery.
Het ging om congressen in 2010 en 2011, waar bij elkaar 200 posters werden gepresenteerd. Daarvan werd slechts 25 procent uiteindelijk een volledig artikel. Aangezien vrijwel alle artikelen binnen anderhalf jaar na het congres in print verschenen, is het onwaarschijnlijk dat dit percentage nog erg zal oplopen.
De onderzoekers gingen na wat de verschillen waren tussen de peer reviewed artikelen en de bijbehorende posters die eerder waren verschenen. Bij driekwart was er minimaal één grote discrepantie tussen poster en publicatie, in bijvoorbeeld methode (20%), studieopzet (36%) of -omvang (51%), statistiek (14%), resultaten (20%) of conclusies (8%). Bij 96 procent waren er kleine verschillen, in titel of auteurs (92%!).
Dit fenomeen treedt niet alleen op binnen de plastische chirurgie. Een snelle zoektocht op PubMed toont aan dat bij publicaties op het gebied van wervelkolom- en handchirurgie, gezondheidstechnologie en tandheelkunde een vergelijkbaar probleem speelt.
Sophie Broersen
Aesthetic Plast Surg, 2016. Doi: 10.1007/s00266-016-0680-3
A.J.M. Loonen
arts/klinisch farmacoloog, Roosendaal Nederland
Het systeem van peer-review lijkt dus wel vruchten af te werpen. Posterpresentaties worden meestal niet door verschillende onafhankelijke beoordelaars onder de loep genomen. Het zou vreemd zijn dat daarbij geen belangrijke wijzigingen worden bedongen.... Ernstiger is dat 75% van de verrichte onderzoeken kennelijk niet wordt gepubliceerd. Het zou een goed idee zijn om tot een Archives of Dutch Medical Sciences te komen waarin alle onderzoekingen die in het CCMO register zijn opgenomen worden gepubliceerd met de kritiek van drie onafhankelijke reviewers. Dit zou ook moeten gebeuren met onderzoeken die nooit begonnen, mislukt of afgebroken zijn.