‘Vraag erom, als je hoogleraar wil worden’

Marceline Tutu van Furth, hoogleraar infectieziekten in de kindergeneeskunde, helpt ­ambitieuze vrouwen aan een mentor. ‘Vrouwen willen eerst een diploma halen voor ze de ­volgende carrièrestap zetten.’

Emma, Wilhelmina, Amalia. Kinderziekenhuizen zijn vaak vernoemd naar vrouwen. Maar mannen zitten er aan de top. In haar werkkamer op de zevende verdieping van het Emma Kinderziekenhuis wijst hoogleraar infectieziekten in de kindergeneeskunde Marceline Tutu van Furth op een grafiek. Die is gemaakt door Charter for Talent, de organisatie die diversiteit in de arbeidsmarkt monitort. Eind 2020 was het aandeel vrouwen in topfuncties 26 procent. In de zorgtop zijn ze relatief goed vertegenwoordigd met bijna 40 procent. Van Furth zet zich met haar echtgenote in om vrouwen hun doelen te laten bereiken. Binnenkort lanceren ze itoowomen.com, een website die vrouwen met ervaring via een algoritme koppelt aan ambitieuze vrouwen die een mentor zoeken.

Sneeuwbaleffect

‘Als elke vrouw in een goede positie een meisje met een droom onder haar hoede neemt, dan krijgen we wereldwijd een sneeuwbaleffect en wordt het gewoner dat vrouwen op posities zitten die ertoe doen.’ Vrouwen uit alle geledingen van de samenleving kunnen meedoen aan het mentorprogramma. En ja, alleen vrouwen. ‘Als je een platform maakt waaraan alleen vrouwen deelnemen, wordt dat als veilig ervaren. Mannen hebben vaak al een eigen netwerk.’ Vrouwen hebben de neiging om te denken dat ze iets nieuws niet kunnen, ziet Van Furth. Ze willen eerst een diploma halen voor ze de volgende stappen zetten. De vijf zwemdiploma’s die ze zelf haalde bijvoorbeeld, ziet ze als een overijverige poging om vooral goedgekwalificeerd ten tonele te verschijnen. En ze deed een MBA Health aan de Erasmus Universiteit. Als vrouwen toch de stap wagen, dan worden ze vaak geplaagd door het imposter syndrome, het idee dat ze niet goed genoeg zijn en door de mand zullen vallen, zegt Van Furth. ‘Het zou goed zijn om vroeg in de geneeskunde­opleiding aandacht te besteden aan leiderschap. Ik denk dat het vrouwen zou ­helpen om meer zelfverzekerd te raken om een leidinggevende positie te bezetten.’

Leiderschap

Er is meer aandacht voor leiderschap dan toen ze zelf ging studeren in 1978. ‘En zeker meer dan toen zij begon’, lacht Van Furth. Ze wijst naar de dikke biografie van Els Borst op haar bureau. Zoals Els Borst een rolmodel is, zo begeleidt Van Furth ook jonge mensen. Ze geeft advies, bijvoorbeeld: ‘Om hoogleraar te worden, moet je daar om vragen. Dat heeft een mentor mij ook ooit verteld. En: zoek je niche. Voor mij was dat hersenvliesontsteking. Ik ontdekte tijdens mijn coschappen dat dokters dat eng vonden en ben erover gaan lezen. Nu heb ik een florerende onderzoekslijn meningitis in Nederland en Zuid-Afrika: follow-up van herstelde kinderen, maar ook onderzoek van geïnfecteerde hersenen na overlijden.’

Doet u iets bijzonders buiten uw werk? Doe mee en mail ons.