‘Uit ongeduld uitgeweken naar Engeland’
Prasanna Tirimanna
Plaats een reactie
Prasanna Tirimanna (62) is huisarts in de kustplaats Gorleston (Norfolk) in Engeland.
‘Ik ben geboren in Sri Lanka en heb tot mijn 4de in Londen gewoond, waar mijn ouders studeerden. Op mijn 18de verhuisden we met het hele gezin – mijn ouders, zus en broer – vanuit Sri Lanka naar Suriname. Ik begon mijn geneeskundestudie in Paramaribo, maar vanwege de politieke onrust in Suriname heb ik samen met medestudenten de opleiding voortgezet in Nijmegen. Ik vond het in het begin moeilijk om te wennen aan Nederland.’
Wie: Prasanna Tirimanna (62)
Werk: huisarts
Waar: Engeland
Privé: getrouwd met Peggy (opgeleid als verpleegkundige, nu cricketcoach), kinderen: Romesh (basisarts), Amber (biochemie en molecular medicine), Naomi (student scheikunde)
Haast
‘Na mijn afstuderen heb ik zes jaar onderzoek gedaan en ben ik gepromoveerd. Daarna heb ik een paar jaar rondgezworven als anios. Vervolgens ben ik in 2001 begonnen met de huisartsenopleiding, die ik in 2004 heb afgerond. Ik heb toen een paar maanden gewerkt als waarnemer, terwijl ik zocht naar een vaste werkplek. Ik was misschien een beetje ongeduldig – ik was al wat ouder, had een vrouw en drie jonge kinderen – en het lukte me niet een praktijk te vinden. Daarom besloot ik het in Engeland te proberen. Ik had misschien te veel haast, want een paar dagen nadat ik het contract in Engeland tekende, werd me gevraagd of ik interesse had in een praktijk in Maarssen.’
Cricket
‘Los van mijn haast om me te vestigen als huisarts, koos ik ook voor Engeland omdat ik me verbonden voelde met dit land. Dat komt doordat Sri Lanka een voormalige kolonie is van Engeland. Ik houd van Engelse sporten, zoals rugby, en speel graag cricket. En er zijn heel veel Sri Lankaanse restaurants in Engeland. Al is Norfolk lang niet zo multicultureel als Londen. Het was voor mijn Brabantse vrouw en kinderen wel moeilijk om hier te wennen.’
Eilandjes
‘Ik was niet van plan mezelf definitief in Norfolk te vestigen, maar ik kreeg hier al snel een plek in een maatschap aangeboden, dus dat is toch gebeurd. Het werk als huisarts in Engeland verschilt niet zoveel met Nederland. Wel wordt hier veel meer in eilandjes gewerkt. Als ik een patiënt met pijn op de borst verwijs naar de cardioloog en het blijkt niet aan het hart te liggen, dan verwijst de cardioloog niet naar de longarts, maar wordt de patiënt naar mij teruggestuurd. Er wordt hier lang niet zo snel en efficiënt gewerkt als in Nederland.’
Geld
‘Er zijn in Nederland en Engeland veel mensen die klagen over de kwaliteit van de gezondheidszorg. Maar in Sri Lanka krijg je alleen zorg als je geld hebt. Toen mijn, inmiddels overleden, vader vier jaar geleden zijn schouder brak, vroeg de chirurg niet hoe het met hem ging, maar of hij zich 1 miljoen roepie (op het moment van schrijven ongeveer 2645 euro) kon veroorloven voor een operatie. Ik vind dat zorg voor iedereen beschikbaar moet zijn en niet alleen voor een bepaalde groep.’
-
Simone Paauw
Simone Paauw interviewt het liefst de ‘gewone arts’ met een bijzonder verhaal. Ze heeft aandacht voor diversiteit en inclusie in de breedte, discriminatie en grensoverschrijdend gedrag (op de werkvloer) en de positie van vluchtelingen en vluchteling-artsen. (Gezondheids)recht en medisch tuchtrecht hebben haar bijzondere interesse.
- Er zijn nog geen reacties
