‘Topsport is keuzes maken’

Gezin

‘Al jong wilde ik arts worden. Ik vond het menselijk lichaam, ziekte en genezen interessant. En ik wilde mensen helpen. Toen ik een jaar of 12 was, kreeg mijn moeder baarmoederhalskanker. Ze is geopereerd, kreeg bestraling en genas. Het was een heftige periode in mijn leven. Haar ziekte had een grote impact op ons gezin, we zijn nu heel hecht. Ik betwijfel of haar ziekte invloed heeft gehad op mijn beroepskeuze. Ik ben altijd al zorgzaam geweest. En jong volwassen.’

Hockey

‘In 2009 begon ik met mijn geneeskundestudie. In die tijd kwam ook mijn internationale hockeycarrière op stoom. Ik was ambitieus. Ik heb mijn studentenleven overgeslagen, had vrijwel geen vakantie en moest ook nee zeggen tegen allerlei sociale activiteiten. Topsport is keuzes maken. Je kunt veel ballen in de lucht houden, maar niet allemaal.’

Geneeskunde

‘De bachelorfase van geneeskunde deed ik in drieënhalf jaar. Daarna werd het moeilijker om studie en topsport te combineren. Ik trainde negen of tien keer per week en was nog meer tijd kwijt aan alles eromheen. Enkele maanden geleden ben ik begonnen aan het laatste jaar van mijn coschappen, het eerste deed ik in Australië. Het was best lang geleden dat ik in mijn studieboeken heb gekeken en ik ben dingen vergeten. Ik moet dus echt aan de bak om er weer in te komen.’

Heup

‘Doordat ik hypermobiel ben en al veertien jaar in de split ga tijdens het keepen heb ik lokale artrose en een cyste aan mijn rechterheup. Een constant vervelend zeurend gevoel. Na een wedstrijd kan het pijnlijk scherp zijn. Door mijn klachten ben ik gaan nadenken over de toekomst. Ik heb veel gepraat met mijn vriend en ouders. Ik wil later gewoon met mijn kinderen kunnen spelen en ik wil kunnen werken als arts. Daarom ben ik gestopt met het Nederlands team. Ik hockey nog steeds op hoog niveau in Laren, maar dat is minder belastend.’

Kinderen

‘Ik krijg dagelijks brieven van kinderen en ik beantwoord ze altijd. Ik vind het leuk en ik wil een voorbeeld voor ze zijn. Het zijn je fans en je kunt echt een verschil voor ze maken. Ik vind het mooi om kinderen te helpen. Daarom zet ik me in voor een aantal goede doelen. Ook heb ik onderzoek gedaan naar scolioseoperaties bij kinderen met spinale musculaire atrofie tijdens mijn wetenschappelijke stage. Toch zeg ik niet dat ik kinderarts wil worden. Er zijn veel vakgebieden die ik interessant vind.’

Balans?

‘Ik ben hartstikke happy en in balans. Mijn tijd als coassistent in Australië heeft me goed gedaan. Ik kon daar goed nadenken en heb toen de knoop doorgehakt over mijn carrière. Ik heb heel veel zin in de komende jaren.’