‘Nog harder rijden, nog hoger springen’
Portret: Michael Bekendam
Plaats een reactie
Michael Bekendam is radioloog in opleiding in het Spaarne Gasthuis in Haarlem en zit in zijn tweede jaar. Door de relatieve rust op zijn werk heeft hij tijd voor outdoorsporten zoals motorcross en kitesurfen.
‘Al vroeg in de geneeskundeopleiding raakte ik geïnteresseerd in radiologie. Tijdens de bachelor was er vrij weinig aandacht voor, maar al snel had ik een bijbaan als student-assistent op een afdeling Radiologie. Tijdens de master heb ik ook mijn wetenschappelijke stage daar gedaan. Ik hou van de technologische uitdaging van de radiologie en vind het daarnaast leuk om de hele patiënt te zien en om patiënten van alle leeftijden mee te maken.
Prettig vind ik dat de radiologie een vak is dat je niet mee naar huis neemt, in emotionele zin. Na mijn dienst blijft wat ik heb gezien meestal niet in mijn hoofd zitten. Veel mensen vinden de radiologie een stoffig beroep, waarbij je de hele dag achter een computer in een donker kamertje plaatjes zit te kijken. Dat klopt maar ten dele. En die donkere kamer vind ik juist rustgevend. Radiologie gaat niet om de adrenalinerush, maar om adequaat en accuraat te werk gaan.’
Mooie tegenhanger
‘Die relatieve rust in mijn werk is een mooie tegenhanger van de sporten en activiteiten in mijn vrije tijd. Ik sleutel graag aan motoren. Ik haal ze uit elkaar om ze daarna onderdeel voor onderdeel weer in elkaar te zetten. Ik hou van “extreme” sporten, zoals motorcross, kitesurfen, surfen, skiën, snowboarden. Het geeft me een kick om elke keer mijn grenzen op te zoeken, soms eroverheen te gaan. Nog harder rijden, nog hoger springen. Gelukkig kwam het sporten niet stil te liggen door de coronamaatregelen. Wel sport ik véél te weinig naar mijn zin; ongeveer vier uur per week, maar dat zou het driedubbele mogen zijn.
Op de afdeling Radiologie zie ik zo nu en dan de meest verschrikkelijke verwondingen bij motorrijders en kitesurfers. Motorrijders komen soms helemaal in de kreukels binnen. Veel indruk maakte een kitesurfer bij wie de kiteline, waar veel spanning op staat, zich om een vinger had gewikkeld. De huid en de onderliggende laag waren er tot op het bot afgetrokken. Het is naar om zulke dingen te zien; elke keer ben ik blij dat ík het niet ben. Toch zal het me nooit weerhouden om te sporten; het is veel te leuk. En hoe meer ik sport, hoe beter het gaat op mijn werk.’
Tijd voor mezelf
‘Ik heb in de afgelopen periode wel ondervonden dat ik wat meer tijd voor mezelf moet nemen. In mijn eerste opleidingsjaar heb ik bijna geen vakantie opgenomen. Naast werken en studeren was er bijna geen tijd meer over. Begin dit jaar hebben mijn vriendin en ik een jarenvijftighuis gekocht waarin vrijwel alles verbouwd moest worden. Daar ging veel tijd in zitten. Ik merkte dat ik het iets rustiger aan moest doen. Sinds deze maand werk ik voorlopig 90 procent; eens in de twee weken heb ik een vrije dag. Uiteindelijk werk ik om te leven, ik leef niet om te werken. Ik hoor om me heen veel verhalen over aiossen met burn-outklachten, ik probeer dat te voorkomen.’
Leeftijd: 32
Werk: aios radiologie
Privé: woont samen met Lisanne, aios psychiatrie
Om de week portretteert Medisch Contact een arts: over het doktersvak én het leven daarnaast. Wat doet u buiten uw werk? Bent u wel in balans? Of beleefde u iets bijzonders of aangrijpends? Doe mee en mail ons: redactie@medischcontact.nl
Meer portretten-
Simone Paauw
Simone Paauw deed de deeltijdopleiding journalistiek in Tilburg en werkt sinds 2008 als journalist bij Medisch Contact. Ze interviewt het liefst de ‘gewone arts’ met een bijzonder verhaal, bijvoorbeeld voor de rubriek Het Portret. (Gezondheids)recht en medisch tuchtrecht hebben haar bijzondere interesse. Ze heeft aandacht voor diversiteit en inclusie in de breedte, discriminatie en grensoverschrijdend gedrag (op de werkvloer) en de positie van vluchtelingen en vluchteling-artsen. Daarnaast schrijft ze over tal van andere onderwerpen.
- Er zijn nog geen reacties
