‘Iedereen heeft regelmatig moeite met rust inbouwen’
Plaats een reactieGwen Sonnemans is sinds maart 2022 aios revalidatiegeneeskunde in revalidatiecentrum De Hoogstraat in Utrecht.
‘Tijdens mijn coschappen in Leuven – waar ik geneeskunde studeerde omdat ik in Nederland was uitgeloot – heb ik niet kennisgemaakt met de revalidatiegeneeskunde. In België duren de coschappen maar één jaar en daardoor kijk je eigenlijk alleen bij de grootste specialismen mee.
Er is weinig ruimte om andere disciplines te leren kennen. Daarnaast is de revalidatiegeneeskunde in België anders ingericht dan in Nederland.
Ik hoopte dat de coschappen mij duidelijker zouden maken welk vak mijn voorkeur had, maar eigenlijk werd mijn lijstje favoriete specialismen alleen maar langer. Ik vond álle coschappen leuk, vooral orthopedie, kindergeneeskunde, neurologie en psychiatrie. Omdat ik nog zoekende was, ben ik meeloopdagen gaan doen op verschillende afdelingen in een ziekenhuis. Zo kwam ik bij revalidatiegeneeskunde terecht. In dit vak bleken al mijn interesses samen te komen.’
leeftijd: 30 jaar
werk: aios revalidatiegeneeskunde, 36 uur per week
privé: heeft relatie, woont alleen
ontspanning: ‘Ik houd van muziek, zingen, festivals bezoeken, reizen, sporten, wielrennen, boulderen, boksen, schilderen, tweedehandswinkels bezoeken. Heel divers eigenlijk. En ik probeer ook avondjes op de bank in te plannen.’
Holistische benadering
‘Ik vind het dus leuk dat het vak zo breed is en met de holistische benadering gericht op een zo optimaal mogelijke kwaliteit van leven voor de patiënt. Je kunt jezelf uiteindelijk focussen op één aandachtsgebied en daarna kun je eventueel weer switchen. Wat ik ook leuk vind is dat je in een multidisciplinair team werkt, met onder meer fysiotherapeuten, ergotherapeuten, psychologen, logopedisten en maatschappelijk werkers. Iedereen draagt een steentje bij en leert van elkaar. Mijn rol is overzicht houden en het team van behandelaren aansturen. De samenwerking is heel belangrijk en ik ben echt een teamspeler.
Ik ben na mijn afstuderen zo’n drie jaar werkzaam geweest als anios, onder meer in de geriatrische revalidatie. Ik had daar in opleiding kunnen gaan, maar ik vond het jammer dat ik dan niet óók met kinderen en jongeren zou kunnen werken. Hun belastbaarheid is anders en daardoor ook de mogelijkheden die je als revalidatiearts hebt.’
Overwerken
‘Omdat ik nog maar een paar maanden werkzaam ben als aios, ben ik nog aan het zoeken naar hoe ik werk en privé het best kan combineren. Doordat ik nu met het openbaar vervoer op en neer reis tussen Amsterdam en Utrecht, maak ik langere dagen dan ik gewend was. Daarnaast merk ik dat ik bij De Hoogstraat sneller geneigd ben over te werken dan in mijn vorige baan als anios. Dat komt vooral doordat ik als anios op de polikliniek werkte en nu op de kliniek. Hier gebeurt het vaker dat bijvoorbeeld de planning verschuift door een spoedgeval. Of dat ik toch nog even iets wil afmaken voor een patiënt. Het is niet zo dat ik als aios langer blijf om daar iets mee te “bewijzen”. Volgens mij speelt dat in de revalidatiegeneeskunde sowieso minder dan in het ziekenhuis. Wij praten met patiënten vaak over de balans tussen belasting en belastbaarheid – dat als je niet op tijd je rust pakt, je daar later de gevolgen van ondervindt. Dat is echt heel belangrijk, niet alleen voor de patiënt, maar ook voor de medewerkers. We proberen het goede voorbeeld te geven. Maar natuurlijk heeft iedereen regelmatig moeite met rust inbouwen.’
Doet u iets bijzonders buiten uw werk? Doe mee en mail ons: kopij@medischcontact.nl.
Meer artsenportretten-
Simone Paauw
Simone Paauw interviewt het liefst de ‘gewone arts’ met een bijzonder verhaal. Ze heeft aandacht voor diversiteit en inclusie in de breedte, discriminatie en grensoverschrijdend gedrag (op de werkvloer) en de positie van vluchtelingen en vluchteling-artsen. (Gezondheids)recht en medisch tuchtrecht hebben haar bijzondere interesse.
- Er zijn nog geen reacties