‘Het is bijzonder om de mensen achter de verhalen in de media te zien’
Portret Marike Ooms
Plaats een reactie
Direct na haar afstuderen ging Marike Ooms (47) aan de slag als militair arts en ging ze op uitzending naar Irak. Momenteel werkt ze gedeeltelijk in een asielzoekerscentrum. ‘Iedereen moet de zorg krijgen waar hij of zij recht op heeft.’
‘Vanwege mijn liefde voor reizen, wilde ik graag een tropencoschap doen. Dat lukte niet. Toen hoorde ik over het beroep militair arts, dat is vrij breed: een combinatie van huisartsgeneeskunde, spoedeisende hulp en tropengeneeskunde. Om te worden toegelaten moet je een aantal fysieke tests doen.
Die zijn goed te doen voor jonge, sportieve mensen, zoals vijf kilometer hardlopen. Daarnaast mag je niet afhankelijk zijn van medicatie, zoals insuline, omdat het kan gebeuren dat je een paar weken zonder komt te zitten.’
leeftijd: 47 jaar
werk: waarnemend huisarts in reguliere praktijk en azc.
privé: woont met man en twee kinderen in Nijeveen.
Irak
‘Mijn uitzending naar Irak en de oefeningen in Europa waren bijzondere en leerzame ervaringen. Als militair arts draai je spreekuren op de basis, daar zie je militairen met rugpijn of schimmelnagels. Ook heb ik in Irak gewonden gezien door auto-ongelukken en door een hinderlaag gericht op de marechaussee, waarbij één dode en meerdere gewonden vielen. Doordat niet alles voorhanden was, leerde ik om creatief te zijn. Dit helpt mij nu nog steeds. Daarnaast heb ik in Irak gebruikgemaakt van mogelijkheden om de basis te verlaten. Zo heb ik tandenpoetsles gegeven in het dorp, en ziekenhuizen en een gevangenis bezocht, omdat ik nieuwsgierig was naar de situaties waarin mensen zich bevonden.’
Asielzoekerscentrum
‘Toen de kranten vol stonden over de oorlog in Syrië besloot ik om gedeeltelijk in een asielzoekerscentrum te gaan werken. Ik vind het belangrijk dat we naar asielzoekers luisteren, en we ze zien als mens zoals ieder ander. Als in het nieuws is dat honderd mensen in Ter Apel op een stoel slapen, dan zijn ze een nummer. Terwijl ze bij mij een persoon zijn die tegenover me zit. Soms vanwege alledaagse huisartsenproblematiek, maar ook vanwege achterstallige zorg. Zoals mensen met diabetes, die door de vlucht hierheen hun medicatie niet meer gebruiken. Mensen met oude schotwonden die onvoldoende behandeld zijn. Of mensen met tropische ziekten, zoals malaria.’
Recht op zorg
‘Bij de start van de oorlog in Oekraïne heb ik overwogen om daarheen te gaan. Maar er is ook een tekort aan artsen in azc’s, en het is belangrijk dat mensen de zorg krijgen waar ze recht op hebben.
Eén patiënt zal ik nooit vergeten. Het was tijdens mijn juniorcoschap in Soedan. Een jongetje met tuberculose kwam bij me, samen met zijn moeder. Zij kon de behandeling niet betalen en is toen met haar zoontje weggelopen, wetende dat hij het niet zou overleven. Zo kan het dus gaan. Dat je ergens aan doodgaat, terwijl je er in een ander land gewoon voor kunt worden behandeld.’
Doet u iets bijzonders buiten uw werk? Doe mee en mail ons: kopij@medischcontact.nl.
Meer artsenportretten
- Er zijn nog geen reacties
