SEH-arts Anne Brants reisde naar getroffen gebied in Turkije

Vier dagen na de aardbeving in Zuid-Turkije en Noord-Syrië vertrok de Nijmeegse SEH-arts Anne Brants samen met andere zorgverleners uit Nederland naar het getroffen gebied. ‘We hebben enkele dagen geholpen in een ziekenhuis in Kahramanmaras, toen veel lokale zorgverleners niet aan het werk waren.’

Brants had het weekend na de aardbeving eigenlijk dienst in het Canisius Wilhelmina Ziekenhuis in Nijmegen, maar wist collega’s te vinden die haar diensten overnamen. ‘Op donderdag zag ik een oproep voor artsen die in Turkije wilden helpen, en vrijdagochtend zat ik in het vliegtuig.’

Veel gebouwen ingestort

Bij aankomst in Turkije leek de schade in eerste instantie mee te vallen. ‘Maar hoe dichter we in de buurt van het epicentrum kwamen, hoe meer vernieling we zagen.’ Het merendeel van de wegen was volgens Brants nog redelijk begaanbaar, terwijl veel gebouwen waren ingestort.

Het ziekenhuis in Kahramanmaras – dat in een wijk stond die minder was aangedaan – was de dagen na de aardbeving verlaten. ‘Lokale zorgmedewerkers die de aardbeving overleefden, waren die dagen niet aan het werk.’ In het ziekenhuis waren daarom voornamelijk artsen uit andere Turkse regio’s en het buitenland aan het werk. ‘Een Israëlisch team was vrij snel na de aardbeving daar, en heeft het ziekenhuis weer opgestart. Wij konden daarom snel meedraaien in het dienstenschema.’

Levend begraven

In het ziekenhuis hielp Brants voornamelijk patiënten met klachten die ze in Nederland ook veel ziet, zoals botbreuken en pijn op de borst. ‘Maar er werden ook af en toe mensen binnengebracht die levend begraven waren en uitdrogingsverschijnselen hadden.’

De communicatie met patiënten en internationale collega’s verliep zonder grote problemen. ‘Een deel van de mensen sprak Engels of Duits, en in het Nederlandse team zaten ook Turkssprekende collega’s die konden helpen met vertalen. Bovendien was dankzij de lichaamshouding van veel patiënten al snel duidelijk wat er aan de hand was.’

Infectieziektepreventie

Het team van Brants was vier dagen aanwezig in Turkije; dat was vooraf bepaald. ‘Ons visum was voor die periode.’ Aan het einde van de vierde dag kwamen lokale Turkse zorgverleners weer naar het ziekenhuis om te werken. ‘Ik ben blij dat ik een bijdrage heb kunnen leveren. Maar de komende tijd zal nog veel hulp nodig zijn, ook op het gebied van infectieziektepreventie.’