Nieuws
Blog

Rammelende eierstokken

Plaats een reactie
getty images
getty images

Eindelijk. De week waar ik al een jaar naar uitkijk – en waar mijn vriend (terecht) al een jaar tegen opziet – is aangebroken. Waar ik normaal gesproken op z’n zachtst gezegd een beetje moeite heb met de maandagochtend, loop ik nu fluitend de afdeling op. De geur van Zwitsal komt me tegemoet en ik voel me een gelukkig mens. De daarmee gepaard gaande geur van volle luiers negeer ik voor het gemak maar even. Een hele week mag ik op de neonatologie doorbrengen: het voelt als een kerstcadeau. De dag beginnen met beschuit en muisjes, visite lopen bij tal van kleine baby’s. Beter bestaat voor mij niet!

Heb je de diagnose al weten te stellen? Juist ja, rammelende eierstokken. Misschien is het iets ‘vrouwen-eigens’; ik moet toegeven dat de mannelijke co’s toch wel een stuk minder onder de indruk waren van deze week (lees: helemaal niet). Ik kijk in ieder geval mijn ogen uit en hoor alle bevallingsverhalen en kolfklachten met veel plezier aan. Vrolijk huppel ik mee op de roze wolk van een aantal van deze dames, maar des te duidelijker wordt mij deze week ook dat niet iedereen op deze roze wolk zit.

Een kindje met een aangeboren afwijking waarvoor zij de eerste weken van haar leven in een universitair medisch centrum moest doorbrengen bijvoorbeeld. Mama verbleef twaalf weken lang in het Ronald McDonald-huis. Papa ging iedere dag twee uur in de auto op en neer, want: er moest ook nog gewoon gewerkt worden. Een deurtje verder ligt een kindje van wie moeder momenteel alles in haar uppie doet, aangezien vader (piloot) nog aan de andere kant van de wereld zit de komende weken. De baby kwam te vroeg en daar hadden de aanstaande ouders niet op gerekend. Een ander stel wordt het even te emotioneel wanneer ze horen dat ze hun trots mee naar huis mogen nemen voor Kerstmis. Wat zijn ze van ver gekomen, en dat na al die weken hier! Vader heeft de kinderkamer nog niet eens durven schilderen, omdat hij bang was dat het tóch nog mis zou gaan. Tranen lopen over de wangen nu de kinderkamer dan eindelijk geschilderd mag worden…

Waar bij de een lekkende borsten of het organiseren van een babyborrel stressfactor nummer één is, hebben andere vrouwen problemen van een heel andere orde. Het ongeluk komt vaak onverwacht, weg verlof- en kraamweken én weg roze wolk. Alles staat in het teken van de kleine. De dagen zijn lang en de uren zijn spannend. Deze week bracht mij behalve veelvuldig ‘rammelende eierstokken’ ook vaak een brok in de keel. Én het besef dat het leven zó kwetsbaar en bijzonder is, dat het hebben van een ‘normale roze wolk’ iets is wat je heel erg moet koesteren.

gynaecologie kinderen
  • Loes

    Loes is anios Spoedeisende hulp. Ze heeft hiervoor een halfjaar op de gynaecologie gewerkt maar heeft haar droom gewijzigd en hoopt nu spoedarts te kunnen worden. Samen met haar vriendin Tess schreef zij het boek Poezenpraat. Lees het interview met hen daarover: Ludieke verhalen over seks en vagina's.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.