Ozempic niet zonder risico’s

GLP-1-receptoragonisten zoals Ozempic hebben niet alleen een positief effect op gewichtsverlies en diabetes, maar ook op verslavingsstoornissen, alzheimer en diverse andere gezondheidsproblemen. De keerzijde: een verhoogd risico op onder meer pancreatitis, artritis en nierstenen.

Dit blijkt uit een Amerikaanse studie die recent verscheen in Nature Medicine. De onderzoekers volgden bijna 2 miljoen diabetespatiënten, van wie 200 duizend een GLP-1-receptoragonist gebruikten en 1,7 miljoen patiënten andere vormen van diabetesmedicatie. De studie registreerde de effecten van GLP-1-receptoragonisten op 175 aandoeningen gedurende 3,5 jaar. 

Naast bijwerkingen zoals misselijkheid, artritis en hoofdpijn kwam er één bijwerking opvallend vaak voor: patiënten die GLP-1 gebruikten, kregen bijna 2,5 keer zo vaak pancreatitis. Het risico op tientallen andere gezondheidsproblemen was juist kleiner in vergelijking met de groep die standaardmedicatie gebruikte – los van de al bekende voordelen van GLP-1-medicatie. Zo was de kans kleiner op onder meer beroerte, hart- en vaatziekten, leverfalen en inflammatoire darmziekten. Opvallend was het positieve effect op verslavingsproblematiek: de kans op verslaving was 13 procent kleiner bij de GLP-1-groep. Dit sluit aan bij eerder onderzoek dat GLP-1-medicatie associeerde met een afgenomen beloningseffect van middelen zoals alcohol, drugs en opioïden. 

Hoewel het onderzoek een breed beeld schetst van de effecten van GLP-1-receptoragonisten op verschillende gezondheidsuitkomsten, laat het de absolute cijfers van die uitkomsten in het midden – de onderzoekers vermelden alleen verhoudingen tussen de twee groepen. De aantallen zijn echter cruciaal voor het beoordelen van de relevantie van de resultaten, reageert een Amerikaanse endocrinoloog die niet bij het onderzoek betrokken was in Nature. ‘Een afname van 350 naar 175 patiënten met een bepaalde aandoening is significant, maar een afname van 10 naar 5 heeft weinig klinische meerwaarde.’ Een andere beperking van het onderzoek is de beperkte diversiteit van de onderzoeksgroep: alle patiënten zijn verbonden aan het ‘US Department of Veterans Affairs’, een groep die voornamelijk bestaat uit oudere, witte mannen. 

DOI studie: https://doi.org/10.1038/s41591-024-03412-w 

DOI nieuwsartikel: https://doi.org/10.1038/d41586-025-00173-5