Online toegang tot dossier voor patiënten UMC Utrecht
Plaats een reactieGijsje Snijders – De Geneeskundestudent
Als coassistent op de afdeling Psychiatrie in het UMC Utrecht werk je het opnamegesprek van een nieuwe patiënt uit. In het elektronisch patiëntendossier noteer je de differentiaaldiagnose: schizoaffectieve stoornis, bipolaire stoornis met psychotische kenmerken. De psychiater corrigeert je differentiaaldiagnose en legt uit waarom hij aan andere diagnoses denkt. Dit is maar goed ook, aangezien niet alleen de arts het dossier direct kan bekijken, maar ook de patiënt zelf. De patiënt hoeft het dossier tegenwoordig niet meer op te vragen, maar kan via internet gelijk zijn patiëntendossier bekijken.
Patientenportaal ‘MijnUMCU’
Medio 2015 biedt het UMC Utrecht (UMCU) aan alle patiënten inzicht in hun eigen medische gegevens via het patiëntenportaal ‘MijnUMCU’. Het UMCU is daarmee het eerste ziekenhuis in Europa die zijn patiëntenportaal opent, zodat patiënten deze te allen tijde kunnen inzien.1 Deze innovatieve e-health-activiteit biedt 320.000 patiënten online toegang tot hun eigen medisch dossier. Mirjam van Velthuizen, lid van de raad van bestuur van UMC Utrecht: ‘In het portaal vinden patiënten hun medisch dossier, inclusief alle informatie over hun behandeling, laboratoriumuitslagen en afspraken. Het ziekenhuis wil zoveel mogelijk informatie delen, zodat in het portaal alle data van de patiënten komen te staan. Indien patiënten ongerust zijn of vragen hebben over wat er te lezen is in hun dossier, kunnen ze contact opnemen met de helpdesk of een e-mail sturen (e-consult). Door de laboratoriumuitslagen snel in het dossier op te nemen, hoeven patiënten niet weken op een afspraak te wachten om de uitslag te weten.’2 Het is afhankelijk van het geconsulteerde specialisme tot welk portaal de patiënt toegang heeft en welke gegevens de patiënt precies kan inzien.
Verwachtingen
De verwachting is dat de kwaliteit van zorg verbetert met de invoering van het portaal. In de Verenigde Staten krijgen patiënten al langer meteen hun onderzoeksresultaten te zien. Dat leidt tot betere dossiervorming en betere behandelingen.3 De face-to-facetijd met de arts is waardevoller, aangezien patiënten beter op de hoogte zijn van hun eigen status, waardoor zij relevantere vragen stellen. Verondersteld wordt dat de therapietrouw zal toenemen, doordat patiënten thuis het advies of medicatievoorschrift kunnen nalezen. Het doel is dat zowel patiënt als ziekenhuis volop profiteert van de e-health-service.2 Minister Schippers van Volksgezondheid vindt het een geweldig initiatief en ondersteunt het feit dat de patiënt inzicht heeft in zijn eigen data. ‘Deze ontwikkeling is ontzettend belangrijk als we willen dat de mensen zelf meer regie over hun behandeling gaan nemen. De eerste stap is dat patiënten bij hun eigen gegevens moeten kunnen, net als bij de bank!’ 4Voor artsen, verpleegkundigen en paramedici is deze digitaliseringsslag even wennen. Naast het feit dat de informatie in de dossiers ieder moment op orde moet zijn, is de kans groot dat het aantal polibezoeken, SEH-bezoeken en opnames significant zal toenemen met de komst van de online toegang tot het patiëntendossier. Onderzoek toonde namelijk aan dat inzage in medische gegevens en veilig e-mailcontact met zorgverleners resulteert in meer zorggebruik.5
De gevolgen voor de coassistent…
Het is belangrijk dat ook de coassistent zich bewust is van het feit dat deze digitalisering veranderingen met zich meebrengt. Informatie kan voortaan gelijk door de patiënt gelezen worden, waardoor kwalitatief goede dossiervorming nog belangrijker is. Voor coassistenten is het vereist om het digitale dossier altijd door een supervisor te laten controleren en gericht om feedback te vragen. Op deze manier kan al tijdens de opleiding geleerd worden hoe je op een adequate manier moet omgaan met het systeem. Coassistenten moeten erop bedacht zijn dat door dit eenzijdige, digitale contact, non-verbale communicatie en andere vormen van communicatie ontbreken. Hierdoor bestaat het risico dat de patiënt de aangeboden informatie verkeerd interpreteert en verkeerd gebruikt.6 Communicatie- en overdrachtsfouten kunnen toenemen als er maar beperkt face-to-facecontact is. Vooral in bepaalde specialismen, zoals de psychiatrie, kan dit lastig zijn. Coassistenten moeten leren omgaan met kwesties als deze, waarbij ervan uit gegaan mag worden dat er binnen de geneeskundeopleiding extra aandacht voor is. Met voldoende begeleiding en ondersteuning zal het opstellen van een differentiaaldiagnose, die direct gelezen mag worden door een patiënt, in de toekomst wellicht een ‘eitje’ worden.
Bronvermelding
1 https://www.umcutrecht.nl/nl/Ziekenhuis/Inloggen-patienten
2 http://www.zorgvisie.nl/ICT/Nieuws/2014/10/UMCU-zet-reuzenstap-met-e-health-1615364W/
3 KPMG, A Better Pill to Swallow; A global view of what works in Healthcare, april 2010.
4www.rijksoverheid.nl
5Ted E. Palen, MD, PhD, MSPH Colleen Ross, MS, MPH J. David Powers, M, Association of Online Patient Access to Clinicians and Medical Records With Use of Clinical Services, JAMA November 21, 2012—Vol 308, No. 19
6H. Christensen, K.M. Griffiths en K. Evans, e-Mental Health in Australia: implications of the internet and related technologies for policy, ISC Discussion Paper, 2002/3.
- Er zijn nog geen reacties
