Mensenwerk

‘Dit zijn de mensen die de zorg in Nederland de komende jaren gaan bepalen. Ik niet meer. Het is belangrijk ze hiervoor de ruimte en mogelijkheden te bieden. En dat begint bij de coschappen’, zegt Janko de Jonge (60), neuroloog in het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven, in het artikel over hoe de verschillende generaties artsen op de werkvloer met elkaar samenwerken.

Hij is blij met de nieuwsgierigheid van studenten. ‘Houd je die nieuwsgierigheid niet, dan ben je gauw klaar met dit vak’, aldus De Jonge. Dat ben ik volkomen met hem eens. Maar laat die nieuwsgierigheid vooral ook verder gaan dan het puur klinische werk. Dat is tijdens de studie overigens lastig genoeg, zoals blijkt uit de artikelen over tentamentraining, hulp bij wetenschappelijke stage, toelating tot de huisarts­en-­­opleiding en registratie als arts.

Ons vak is meestal echt mensenwerk. Daarvoor is naar mijn mening je ontwikkeling als mens dan ook essentieel. Natuurlijk is dat uiteindelijk je eigen verantwoordelijkheid, maar degenen van wie je het vak leert, spelen daar ook een belangrijke rol bij. Zo zei een gynaecoloog ooit tegen me: ‘Als je niet goed voor jezelf zorgt, kun je ook niet goed voor een ander zorgen.’ Dat klinkt nu misschien als een cliché, maar het blijft zo waar. En hij gaf het goede voorbeeld.