Nieuws

Ludieke verhalen over seks en vagina’s

Twee jonge artsen schreven een boek om taboes te doorbreken

1 reactie
Martin Hogeboom
Martin Hogeboom

Ze zijn net dokter, al jaren goede vriendinnen en schreven samen een grappig én informatief boek over seks: Poezenpraat. Loes Hegeman en Tess Wemeijer vertellen.

Loes Hegeman (24) studeerde geneeskunde in Groningen en schrijft veel, onder meer blogs voor Arts in Spe en Glamour. Ze is arts-assistent op de Spoedeisende Hulp van Isala in Zwolle. Misschien wil ze wel gynaecoloog worden. Tess Wemeijer (26) studeerde ook in Groningen en reist veel. Zij is arts-assistent chirurgie in het Medisch Spectrum Twente, in Enschede. Misschien wil zij wel chirurg worden. Ze zijn al jaren goede vriendinnen en samen schreven ze een boek voor jonge vrouwen, Poezenpraat, vol met handige informatie en grappige verhalen over alles wat met seks en vagina’s te maken heeft.

Hoe kwamen jullie op het idee om dit boek te schrijven?

Tess: ‘Wij waren als geneeskundestudenten vaak een vraagbaak voor vriendinnen met vragen over vergeten anticonceptie, geurtjes van beneden, onveilige seks. Best wel basic informatie als je geneeskunde studeert, maar waar het dus qua kennis nog wel aan schort bij anderen.’
Loes:
 ‘Waarmee je als student niet naar een huisarts gaat, maar waar je toch bevestiging voor zoekt. Ik dacht: dit moeten we een keer opschrijven! Ik wist dat Tess leuk kon schrijven, en heb het met haar besproken. Zij zag het ook zitten, en zo kwam er een plan om een leuk, informatief boek voor jonge vrouwen te maken.’
T:
 ‘Niemand zit te wachten op een saai biologieboek, dus we hadden heel duidelijk voor ogen dat we het wilden schrijven met een toon waarop wij ook met vriendinnen praten.’
L: 
‘Waarin we ook anekdotes en blunders beschrijven die vriendinnen en wijzelf hebben meegemaakt. Zodat jonge meiden weten dat ze niet de enige zijn die wel eens naar de verkeerde persoon hebben ge-sms’t dat ze condooms hebben gekocht, bijvoorbeeld.’

Jullie schreven dit boek tijdens je coschappen. Wisten de gynaecologen tijdens jullie coschap dat jullie hiermee bezig waren?

Allebei: ‘Nee!’
L:
 ‘Ik wilde voorkomen dat ze dachten dat ik patiënten zag als een potentieel verhaal voor in het boek. Dat was ook niet zo. Er staan wel verhalen in die we uit het ziekenhuis kennen, maar die zijn heel erg aangepast, en niet herleidbaar tot de mensen zelf.’
T
: ‘Dat geldt ook voor onze eigen ervaringen en die van vriendinnen waar we over schrijven. We willen niet dat een bekende zegt: hé, dat gaat over die en die!’

Martin Hogeboom
Martin Hogeboom

Dus niemand heeft boos gereageerd?

L: ‘Nee, er was alleen een jongen die mij een berichtje stuurde met de vraag ‘heb je dit verhaal er ook in gezet?’ Nee, dat was ik helemaal vergeten. Hij was enorm teleurgesteld.’ [Lachen allebei hard.]
T:
 ‘We hebben wel ons best gedaan om respectvol te blijven. We willen niemand voor het hoofd stoten, we willen alleen zaken bespreekbaar maken. Daarom hebben we anderen, zoals onze ouders, gevraagd om mee te lezen en wat zij van de toon van het boek vonden.’
L: 
‘Ook omdat we onze rol als dokter in gedachten hadden. We willen op een ludieke, herkenbare manier schrijven, taboes doorbreken, maar ook die professionaliteit bewaken.’
T: 
‘Dat was soms lastig. Bijvoorbeeld bij de hoofdstukken over seks, waarin ook kinky sekstips staan.’

Hoe komt het dat jullie zo makkelijk praten over taboeonderwerpen?

L: ‘We komen allebei uit gezinnen waarin open over dit soort onderwerpen werd gesproken.’
T: 
‘Anders lukt het niet om doodnormaal tijdens een gebakje te praten over anale seks.’

Jullie pleiten er in jullie boek voor dat vrouwen zich ook door studenten laten onderzoeken, waarom?

T: ‘Tijdens het coschap gynaecologie mochten wij bijna overal bij zijn. Maar onze mannelijke collega’ s werden best vaak weggestuurd.’
L:
 ‘Die staan de helft van het coschap op de gang.’
T:
 ‘Het is normaal dat je het ongemakkelijk vindt om uit de kleren te gaan bij de dokter en extra lastig als er nog iemand meekijkt. Maar bedenk wel dat diegene daar niet is om aapjes te kijken, maar om te leren. Dus ook al is je eerste reactie “nee”, denk er nog een keer over na of het echt nee is. Als je je daar overheen zet, draag je wel bij aan het opleiden van een betere dokter. En als het echt nee is, is dat natuurlijk ook prima.’

Hebben jullie er van tevoren over nagedacht dat jullie nu die dames van Poezenpraat zijn?

T: ‘Daar hebben we het regelmatig over gehad. Maar het doel dat we met dit boek willen bereiken: dingen bespreekbaar maken, taboes doorbreken en informeren, daar staan we zo sterk achter, daar willen we onze namen ook aan verbinden.’

Jullie zijn geen bange types dus.

L: ‘Nee, en zo wil ik ook niet in het leven staan. Stel dat mensen het verkeerd opvatten, dan is het maar zo. Wij hebben het goed bedoeld. En misschien zullen we een keer wakker liggen van kritiek, maar we hebben er ook veel plezier van gehad.’

Wat zouden jullie voor adviezen willen geven aan vrouwelijke studenten?

T: ‘Vraag advies over anticonceptie. Alleen omdat je op je 16de met de pil bent begonnen, wil nog niet zeggen dat dit op je 22ste nog steeds de beste keuze is.’
L: 
‘Wees niet bang om naar de dokter te gaan met vragen.’
T:
 ‘En seks hoort fijn te zijn.’

Is het jullie ervaring dat dat voor vrouwen niet altijd het geval is?

T: ‘Ja. Ik merk dat veel jonge vrouwen niet echt genieten van seks, maar het er maar bij nemen in een relatie, omdat ze onbewust het gevoel hebben dat het zo hoort.’
L:
 ‘Of zich bezwaard voelen om nee te zeggen als ze na een avondje stappen iemand meenemen naar hun kamer. En dat is eigenlijk niet de bedoeling.’
T: 
‘Het is normaal dat je nog een beetje zoekende bent, niet zo zelfverzekerd als je zou willen zijn. Maar je mag gewoon op je strepen staan.’ 

Fragmenten uit het boek:

TRUE STORY
Nou is de combinatie ‘witte broek-maandverband’ sowieso al niet zo prettig. In dit geval ging het wel finaal mis. Het wc-bezoek moest snel gebeuren, even tussen de werkzaamheden van overdag door. Snel snel snel. Maar tot overmaat van ramp kwam het maandverband gewoon niet los van de string. Om gek van te worden! Er werd getrokken aan het ellendige ding, tot plots: GRRRAAKK. String in twee stukken! En dat op een dag dat er geen tampons voorhanden waren. Paniek! Met een soort constructie van tape en nieuw maandverband is de string weer aan elkaar vast geplakt.


KUTZOOI?!
Aangezien het gebruik van anticonceptiva nog flink omstreden was tijdens het introduceren van de pil, was het advies om een stopweek te plannen om de drie weken. Zo bleef de menstruatiecylus gelijk en hoefde de vrouw niets op te biechten aan haar man. En die arme schat zich maar afvragen of hij traag zaad had!


TRUE STORY
De partner van vriendin X dacht dat het leuk zou zijn om haar vast te binden met een stropdas aan de plafondlamp. (…) Helaas ging er halverwege de vrijpartij iets mis, waardoor zij haar evenwicht verloor en voorover viel. De plafondlamp was niet voorbereid op dit extra gewicht, begaf het en kwam met een flinke knal op de grond naast het bed terecht. Gelukkig niemand gewond. Behalve dan haar portemonnee, bleek dat het niet om een IKEA-lampje ging.


Poezenpraat, Loes Hegeman en Tess Wemeijer, Splint media, 256 blz., 19,99 euro.

  • Sophie Broersen

    Sophie Broersen was journalist bij Medisch Contact van 2008 tot 2021. Na haar studie geneeskunde en huisartsopleiding ging zij als journalist aan de slag. Bij Medisch Contact schreef zij over geneeskunde en zorg in de volle breedte: van wetenschap tot werkvloer, van arts-patiëntrelatie tot zorg over de grens. Samen met de juristen van de KNMG becommentarieerde zij tuchtzaken. Na haar journalistieke carrière is zij in 2021 weer als arts gaan werken.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Peter Leusink

    huisarts, seksuoloog, Gouda

    Bij deze - met toestemming - een gedeelte uit de boekrecensie die ik schreef voor het Tijdschrift voor Seksuologie. Aldaar raad ik af dit boek aan patiënten aan te bevelen.
    "Het onderscheid tussen vulva en vagina wordt niet gemaakt, in de paragraaf ...over masturberen wordt het woord clitoris niet 1x genoemd en met het herhaaldelijke leuk-bedoelende ‘van onderen’, ‘onderkantje’ of ‘de poes’ wordt alles bedoeld. Seks =neuken=vagina.
    Er wordt niets over de clitoris uitgelegd noch getekend (echt waar, 2019!), schurft en en schaamluis staan in het rijtje soa’s, HPV/cervixcarcinoom is een soa (vindt zelfs het RIVM niet), bij dyspareunie gebruik je maar een glijmiddel (of bij een ‘seksmarathon’ even met een nat doekje ‘erover heen’; nergens de optie dat zij een marathon niet hoeft af te maken), bij een een soa bel je de GGD en wacht je een paar wéken tot je aan de beurt bent (wellicht is de huisarts de 1e optie?), ‘viagra van 36 uur’ heeft door de tijdsduur vervelende consequenties, in Ierland is abortus verboden, er bestaat zoiets als VVS, en seks ontstaat door een oerdrive. Het boek is in mei 2019 verschenen, maar bronnen noch de actualiteit schijnen te zijn geraadpleegd. De drie pagina’s ‘Geraadpleegde bronnen’ met goede boeken, diverse NHG Standaarden en websites van kwaliteit staan er gewoon voor de sier. Het boek staat vol onjuistheden en slordigheden. De schrijfstijl, met om de 10 zinnen een Engels woord of uitspraak - wat heb ik een hekel aan het woord ‘chick’, de auteurs bedoelen daar echt vrouwen mee! -, lijkt te prevaleren boven de inhoudelijke kwaliteit en moet verbloemen dat de schoenmakers niet bij hun leest zijn gebleven. Hun medische achtergrond heeft hen niet geholpen boven studentikoze poezenpraat uit te komen en van seksuele gezondheid hebben ze geen verstand."

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.