Littekens

De afgelopen maand kon mijn witte jas even de kast in en maakte ik een reis door Zuid-Afrika. Het land doorkruisend met de auto keek ik mijn ogen uit: strand, bergen, platteland en wilde dieren wisselden elkaar af. Maar dat achter dit prachtige decor een enorme verdeeldheid en ongelijkheid schuilgaan, daar kun je niet omheen. Het is een land met een litteken, dat nog op elke straathoek zichtbaar is.

Zo’n kloof als er in Zuid-Afrika bestaat, kent de geneeskundeopleiding op een veel kleinere schaal. De nog altijd bestaande kloof tussen eerstegeneratiestudenten en de geneeskundeopleiding bijvoorbeeld, of de kenniskloof tussen jou en je patiënt. Of de kloof tussen het huidige specialistenlandschap en wat de maatschappij van ons nodig heeft. Je leest in deze editie over verschillende initiatieven om zo’n kloof te overbruggen.

Daarnaast lees je twee verhalen over hoe ingrijpende gebeurtenissen ook op ons als mens littekens achterlaten. Het is inspirerend om te lezen hoe mensen in staat zijn om ondanks dat vooruit te kijken. Soms, zoals Emma ons vertelt, kan uit zoiets ingrijpends een wijze les worden geput. Door het litteken zul je deze les je leven niet vergeten.

arts in spe

nummer 2