Kun jij een geheim bewaren?

Hoe was je dag?’ Deze vaak terloops gestelde vraag kan bij artsen (in spe) zomaar tot problemen leiden. Ik heb mezelf er ook weleens op betrapt dat ik tegen mijn huisgenoten al halverwege een verhaal was, waarna ik me bedacht dat ik dat eigenlijk helemaal niet mocht delen.

Of dat ik vertelde dat een Nederlandse profvoetballer van een buitenlandse club met een privévliegtuig naar ons ziekenhuis werd gevlogen omdat zijn vrouw vroeger dan verwacht ging bevallen. Het beroepsgeheim wordt er vanaf de start van de geneeskunde-opleiding goed ingehamerd.

Desondanks moeten we ons steeds meer gaan verantwoorden waarom artsen niet vaker en/of sneller aan de bel trekken bij verdenking op een misdrijf. Zie ook het artikel over de kwestie Thijs H. verderop in het blad. Een bekend voorbeeld is dat van de vrouw die tijdens een aanranding een stukje van een oor van haar belager bijt. Na de eerste schok belt ze de politie met dat gegeven, waarop de politie de ziekenhuizen in de regio vraagt om uit te zien naar een man met een oorletsel. Een verpleegkundige op een van de SEH’s belt vervolgens de tiplijn; ze wordt later aangeklaagd voor het doorbreken van het beroepsgeheim en krijgt een waarschuwing van het medisch tuchtcollege. Hoe ben jij met geheimen?