Het is de liefde

14 februari. De dag van de commerciële liefde. Opgehypet door kaarten, chocolade en rozen die ineens drie keer zo duur zijn als een week eerder. Maar liefde is geen eendagsvlieg. In de spreekkamer worden we er regelmatig mee geconfronteerd in alle soorten en maten. Niet louter positief. Ik noem maar een gebroken hart, mononucleosis infectiosa of een fikse druiper. Waar de positieve intentie meestal uit liefde voortkwam, zit de wederpartij opgescheept met ellende. Gelukkig hebben we tegenwoordig een heel (medisch) arsenaal om de negatieve bijwerkingen en/of neveneffecten van de liefde te bestrijden.

Zo ook voor de man en vrouw tegenover mij. Hij is net hersteld van een hartinfarct. Zijn hartrevalidatieprogramma is succesvol afgerond en hij is gemotiveerd om zijn levensstijl drastisch te veranderen. Minimaal dertig minuten per dag gaan wandelen hoort daarbij. Samen zien ze de toekomst rooskleurig tegemoet. Uit solidariteit, gezondheidsoogpunt en liefde voor haar man wil zij graag mee. De eerste week gaat niet zonder slag of stoot voorbij. Ze kan hem niet bijhouden. Kwestie van conditieopbouw? Na drie weken proberen, kan ze niet meer. Dat brengt hen bij mij. Al snel kom ik tot de conclusie ‘etalagebenen’ en wordt door de chirurg inderdaad de diagnose ‘perifeer arterieel vaatlijden Fontaine 2B’ gesteld. Uit liefde voor elkaar gaan ze aan de slag met de inmiddels niet alleen vrijwillige, maar ook medisch geadviseerde looptraining. Helaas zonder gewenst resultaat. Operatief ingrijpen biedt hun weer een toekomst. Ditmaal zonder sigaretten, ongezonde voeding en een sedentaire levensstijl. Met inderdaad de gezamenlijke, dagelijkse wandeling van minimaal dertig minuten. Uit liefde voor elkaar en voor het leven.

Waar ik naartoe wil met dit verhaal? Zeg nou zelf. De zorgkosten lopen de spuigaten uit. Net zoals sommige wachttijden. Wat is er nou sneller, goedkoper en mooier dan de liefde als diagnosticum, interventie en motivatie voor therapietrouw in een? En dat op de dag van de liefde. Doe ik toch nog mee aan de commercie. Is de oplossing dan zo simpel en dichtbij? Dat is dan helaas weer te mooi en liefdevol gedacht.