Bussemaker vindt de co geen stagiair
4 reactiesMinister Bussemaker blijft onverbiddelijk: coassistenten volgen onderwijs in de klinische praktijk en het zijn geen stagiairs. Om die reden hebben ze geen recht op een stagevergoeding. Dat zegt de onderwijsminister in beantwoording van Kamervragen. Vertegenwoordigers van geneeskundestudenten vragen al enige tijd om een financiële tegemoetkoming, omdat ze door het leenstelsel hogere schulden opbouwen dan andere studenten.
De Tweede Kamerfracties van D66 en GroenLinks hadden minister Bussemaker (Onderwijs) gevraagd waarom studenten geneeskunde geen stagevergoeding krijgen, terwijl bijvoorbeeld studenten verpleegkunde deze wel ontvangen.
Een stage en een coschap komen ‘in kenmerken’ voor een deel overeen, erkent de minister. Maar zegt ze, ‘belangrijk punt van verschil is dat aan een stage een overeenkomst ten grondslag ligt, waarbij de zorginstelling ervoor kan kiezen een stagevergoeding te verstrekken. De overheid heeft hierin geen rol’.
Bussemaker wijst in haar brief op de verschillen. ‘Het coschap is een onderwijswerkvorm en dat moet het vooral ook blijven.’ Stagiairs van de opleiding verpleegkunde moeten steeds zelfstandiger gaan werken naarmate ze verder komen in hun studie. Zo is er een ‘toenemende mate van productieve arbeid’. Bij coassistenten ligt dat anders: ‘Bij elk coschap is er sprake van competentieontwikkeling vanaf het begin.’ Kortom: de co begint bij elk specialisme weer opnieuw. Dat verandert na de specialisatie, zegt de minister: ‘In die vervolgopleiding is het zelfstandig handelen zonder begeleiding en supervisie wel het einddoel (na vier tot zes jaar), en in die periode ontvangt de basisarts dan ook een salaris.’
Bussemaker voelt zich gesteund door de academische ziekenhuizen: ‘Om een veilige leeromgeving te borgen, is een werkgever-werknemerrelatie ook niet wenselijk, zo benadrukken ook de Nederlandse Federatie van Universitair Medische Centra (NFU) en de umc’s zelf.’
In haar brief wijst ze erop dat geneeskundestudenten twee jaar langer gebruik mogen maken van de studiefinanciering. En, tot slot gaat ze in op het ‘verdienvermogen’ van coschappers. Eerder hadden coassistenten geklaagd dat ze – als gevolg van lange werkdagen – geen bijbaantje kunnen nemen, zoals andere studenten. Volgens Bussemaker bestaat de mogelijkheid wel degelijk: door te werken in ‘(een deel van) de vakantieperiode’.
lees ook
-
Marieke van Twillert
Marieke van Twillert is sinds eind 2015 journalist bij Medisch Contact. Arbeidsmarkt en internationale gezondheidszorg hebben haar speciale aandacht, maar ze volgt ook het levenseindedebat, medische technologie en internationale gezondheid. Marieke is een van de presentatoren van MC de Podcast en schrijft geregeld een bijdrage voor de rubriek Media en Cultuur.
MA
Co-assistent, Maastricht
Er zijn verschillende afdelingen die niet kunnen draaien zoals ze doen zonder co-assistenten... Zo werd bij de orthopedie bij ons gezegd dat heup OK's niet kunnen zonder co-assistenten omdat er dan handen te weinig zijn en er niet genoeg assistenten ...zijn..
M. Roelofs
Coassistent/semi-arts
Vanuit de redenatie van de minister betekent het dat je dan voor een semi-artsstage wél een vergoeding zou kunnen krijgen. Dan loop je voor langere tijd mee op één afdeling, je werkt zelfstandig onder supervisie van de specialist en naarmate je verde...r komt word je steeds zelfstandiger, je gaat een overeenkomst aan met de afdeling waar je je stage loopt (je kiest zelf, of moet soms zelfs solliciteren). Dus ik zie geen reden om daar geen vergoeding voor te krijgen en blijkbaar vindt de minister dat ook, waarom krijgen we het dan niet?
Martijn
Coassistent, Groningen
Het gaat niet om het aantal uren of het feit dat een coassistent weinig tijd heeft voor een baantje. Soms draai je gewoon productie mee op een afdeling en van de baten mag best een miniem deeltje naar de coassistent. Bij de huisarts rinkelde de kassa... vrolijk bij mijn eigen - gesuperviseerde - poli. Heren en dames specialisten krijgen naar ik heb gehoord 400 euro per co per 4 weken begeleidingsgeld. Wordt vast nauwelijks gevoeld in het potje van de maatschap als dit wordt overgeheveld naar de co.
Dat je als coassistent telkens 'opnieuw' begint is maar ten dele waar. Van een coassistent wordt in zijn tiende coschap wel degelijk verwacht meer kennis te hebben en zelf onder supervisie meer patiënten te kunnen verzorgen dan een onervaren co in zijn tweede coschap.
Misschien is het wel verstandig om als co's niet alleen de minister maar ook de ziekenhuizen aan te spreken op deze kwestie.
W.J. Duits
Bedrijfsarts, HOUTEN Nederland
Dus stagevergoedingen worden nu afgeschaft voor iedereen door de Minister. Want stagelopen in het bedrijfsleven is onderwijs krijgen in de praktijk. Wat maakt het dan uit of de praktijkplek een ziekenhuis is en geen industriële werkplek.
Dat is een ...onderscheid dat je als minister niet mag maken. Geneeskundestudenten werken mee in de praktijk van het ziekenhuis, andere stagiaires werken mee op een werkplek van de studie van hun keuze. Co-schap is gewoon een vorm van stage.
Het zou de minister sieren als ze de ware reden zou geven: Ik wil er geen geld aan uitgeven. Geneeskundestudenten zullen ooit een groot salaris verdienen, dan kunnen ze ook wel hun eigen studie betalen is waarschijnlijk de redenatie. Maar is dat wel zo?