Automatenkoffie
1 reactieDag één van een nieuw coschap
Witte jas, telefoon en mijn stethoscoop paraat
Maar voordat ik de overdrachtsruimte in stap
Eerst een bezoekje aan de koffieautomaat
De knoppencombinatie is mij bekend
Koffie, zwart, extra extra sterk
Dan volgt er dat magische moment
En gaat de machine aan het werk
Kgggg, prrrrr, hnggggg en wat gerommel
Het bekertje floept eruit
De bruine vloeistof vult het karton
Man, wat een heerlijk geluid
Ik laat het bekertje tot het laatst staan
Hou mijn trillende hand in bedwang
De toegift mag ik namelijk niet overslaan
Ook die laatste druppel is van levensbelang
Eindelijk is mijn bakkie voltooid
Ik breng het bekertje naar mijn lippen
Maar na het eerste slokje
Voel ik toch een kokhalsneiging ontglippen
Laten we eerlijk zijn, dit spul is niet te drinken
Bruine chemische troep, dat nergens naar smaakt of ruikt
Twijfelachtig witgeel schuim dat niet wil zinken
Hier is echt geen boon voor gebruikt
Maar kwart voor acht is kwart voor acht
Een tijdstip waarop ik echt bij cafeïne ben gebaat
Dus zal ik moeten zoeken naar wat wilskracht
En loop ik na de overdracht maar weer langs de koffieautomaat
Stan Kieskamp
AIOS Neurologie, Groningen
Ik vind de koffie uit de meeste automaten opzich wel lekker. Ik kan mij dus vooral vinden in het eerste deel van je prachtige gedicht!