In haar witte jas is Lieve vooral medemens. Ze is gevoelig en aandachtig in het contact met haar dierbaren, docenten en patiënten. Sinds het eerste jaar van haar studie geneeskunde schrijft ze over wat haar opvalt in dat contact en zet ze vraagtekens achter de normale ´ziekenhuisgang´ van zaken. Want daar is nog genoeg te doen aan een menswaardige benadering!
‘Vallen jullie vaak flauw?’ is de vraag van de plastisch chirurg die ons begeleidt bij een patiëntencontact. ‘Sommige studenten vinden het namelijk best spannend op onze verpleegafdeling.’ Uhh, wacht, meneer de arts, weet u wel waarom we hier zijn?
