‘Zorg dat je nooit ergens goed in wordt’
1 reactieHet afgelopen jaar, tijdens mijn wachttijd voor de coschappen, had ik misschien wel het leukste en meest leerzame bijbaantje ooit: student-assistent bij de radiologie. Geen dag was hetzelfde. De ene keer stond ik mee te helpen bij een kinderecho, waar het vooral een kwestie was van rustig blijven terwijl een peuter wild spartelend de onderzoeksbank probeerde te ontvluchten. De andere keer nam ik de telefoon van de spoedradiologie op, waar het tempo soms zo hoog lag dat ik er zelf bijna acute klachten van kreeg.
‘Student-assistent radiologie, met Zara’, klonk het dan zo professioneel mogelijk, waarna mijn hand de kernpunten van de ratelende arts aan de telefoon zo goed mogelijk op papier probeerde te zetten. Naast het rennen, luisteren en leren kreeg ik tijdens dit jaar ook het beste advies over de coschappen.
Een van de radiologen zat rustig achter zijn scherm, een CT-scan van een hersenbloeding te bekijken, toen ik hem vroeg of hij nog tips had voor het starten van de coschappen. Hij keek even op van zijn monitor en zei toen met een knipoog: ‘Zorg dat je nooit ergens goed in wordt.’
Ik keek hem vragend aan. ‘Hoe bedoelt u dat precies?’ vroeg ik voorzichtig, niet wetende of dit een sarcastische opmerking was of dat dit een soort raadsel was dat ik zelf moest oplossen. Hij draaide zich naar me om en legde uit: ‘Als je ergens goed in wordt tijdens de coschappen, betekent dat meestal dat je het veel te vaak hebt gedaan. En als je ergens goed in bent, gaan ze je daar altijd voor vragen. Voor je het weet, ben jij de co die elke keer de infusen prikt, de bloedgassen afneemt of – God verhoede – patiënten mag wassen, terwijl anderen mooie operaties of spannende consulten meemaken.’
Ik moest lachen, maar hoe langer ik erover nadacht, hoe meer ik begreep wat hij bedoelde. Het is verleidelijk om ergens goed in te worden. Het geeft je een gevoel van controle in die chaotische, nieuwe wereld van de coschappen. Je wilt niet altijd de ‘nieuweling’ zijn, degene die het nog niet kan, die met knikkende knieën naast de arts staat en geen idee heeft wat een ‘TURP’ of ‘bakercyste’ is. Maar juist door telkens iets nieuws te doen, blijf je leren en ontdek je waar je écht nieuwsgierig naar bent.
T.T. Wingelaar
Militair duikerarts
Beste Zara,
Ik ben het ten dele met je eens: een coassistent moet overal meekijken en zich oriënteren in de breedte. Dan ontdek je misschien wel dat je een verborgen talent of passie hebt voor een vak waar je nooit eerder aan gedacht had. Maar ergen...s in het traject hoop ik dat je innerlijke vuur gaat branden en je warm loopt voor een vakgebied. Dan is de zoveelste poli meekijken misschien wel minder bijdragend in jouw persoonlijke ontwikkeling dan 'echt goed worden' in een handeling of deelgebied. Heb je de rest van je leven plezier van. :)
Hartelijke groet!
Thijs