Wees een herberg

Kerst. Een tafel vol lekker eten, genoeg drank en brandende kaarsen, omringd door je hele familie inclusief zich alleen maar goed gedragende kinderen en topgezonde opa’s en oma’s, met wie jij in je schitterende kerstkleding – zonder stress over de kalkoen die in de oven staat – geniet van het voorgerecht onder het genot van de Top 2000, die niet te hard staat en ook net niet een heavy-metalsong laat klinken, dit alles binnen in jullie warme huis, waar je uitzicht hebt over de prachtige, sneeuwrijke tuin en waar het vooral gezellig is! Dat is nou kerst. Of… het perfecte plaatje van kerst, dat ons allemaal wordt voorgeschoteld door reclames en nepverhalen die we elkaar maar blijven vertellen.

Het perfecte plaatje. Daar willen we allemaal maar al te graag aan voldoen. Het moet zó, want dan is het pas echt gezellig. Dan is het pas waardevol om over op te scheppen tijdens oudjaarsavond met je vrienden. Dan is het pas cool om aan je collega’s te vertellen op de nieuwjaarsborrel waar je elkaar toch niets anders te vertellen hebt.

Jammer eigenlijk, want er valt zoveel meer te genieten als je genoegen neemt met een net iets minder perfecte kerst. Een onvolmaakte kerst, waar ook de ex van je broer mag aansluiten, de kinderen best per ongeluk tegen een kerstbal aan mogen lopen en het toetje niet bekritiseerd wordt omdat het een drankje in plaats van een ijstaart is geworden. Dat hoort er toch allemaal bij? En het levert je zelfs ook nog een goed verhaal op voor tijdens je nieuwjaarsborrel 😉.

Een realistisch plaatje in plaats van een perfect plaatje.

Dit heb ik oprecht pas geleerd toen het intention-to-treat-principe bij statistiekonderwijs werd uitgelegd. Dit principe draait om een realistische uitkomst van een onderzoek. Het betekent dat alle resultaten van een interventiestudie worden geanalyseerd, ook die van de proefpersonen die niet therapietrouw waren, om een vergelijkbare uitkomst met de klinische praktijk op te leveren. Want in de dagelijkse praktijk vergeet een patiënt ook wel eens een pil, of twee, of neemt hij/zij het met bier in plaats van water. Zo is het nou eenmaal. Niet perfect.

Wees een herberg waar iedereen welkom is, zonder verwachtingen van elkaar. Dat is toch waar kerst voor bedoeld is: een warm welkom. Een tafel vol mensen die elkaar verwelkomen, accepteren en met elkaar genieten van hoe het echt is. Dat is nou kerst.