Voortgangstoets
Plaats een reactieTegen negenen stroomt de fietsenparkeerplaats van het sportcomplex vol. Een degelijke begintijd, lekker ‘uitslapen’. Wie zijn schrijfgerei is vergeten, wordt gered door twee heldhaftige studenten die reclamepotloden uitdelen (thanks!). Snel een flesje water vullen, dan op zoek naar mijn vaste buurman en buurvrouw tussen de lange rijen tafels. Gewapend met een mandarijn en een pakje Sultana’s neem ik plaats.
Een vertrouwde stem galmt door de microfoon:
…Het eerste halfuur van de toets is het niet toegestaan de zaal te verlaten. Toiletbezoek is toegestaan, maar alleen tussen tien uur en halfeen. Gebruik van geluidsdragend materiaal zoals een iPod is niet toegestaan. Ook het gebruik van communicatiemiddelen, boeken, teksten en andere informatiedragers is niet toegestaan. Consumpties zijn toegestaan, mits het zogenaamde ‘geluidsarme’ consumpties betreft…
Een examenreglement was nog nooit zo uitgebreid. De laatste succeswensen worden toegefluisterd. Om tien over negen is het zover: de toetsboekjes worden uitgedeeld en ruim duizend studenten buigen zich over de vragen. Dames en heren, het is weer tijd voor de voortgangstoets.
Vol frisse moed begin ik. Na een vlotte start zakt echter het tempo in en bij vraag honderd wordt om mij heen al fanatiek gegaapt. Zelf droom ik ook even weg. Het is koud in de zaal en ik heb geen zin meer. Misschien de lange vragen overslaan? Nee, volgens mijn uitgekiende invultactiek mag ik alleen tweekeuzevragen overslaan, om het plus- en minpuntensysteem optimaal te benutten. Dit is pas de helft, ik moet verder! Eerst de bekende vragen dan. De klassiekers, zoals het chiasma opticum, kussmaulademhaling en sensitiviteit & specificiteit komen steeds terug, dus die weet ik nu wel. Helaas kunnen we ook altijd rekenen op onbegrijpelijke vragen over genetische afwijkingen en enzymen die niemand kent. Die bewaar ik voor het einde.
Minuten tikken voorbij en langzaam maar zeker komt het einde in zicht. Opgelucht (en geluidsarm) verlaat ik de zaal. Buiten voeg ik mij bij het opgewekte geklaag van mijn medestudenten, dat weer verstomt als wij terug naar ons coschap snellen of de kroeg in duiken om bij te kletsen. Het is een opmerkelijk ritueel, zo’n VGT, maar het heeft wel wat. Succes allemaal!
oefen hier de voortgangstoets
- Er zijn nog geen reacties