Blogs
Column

‘Verwijder die letters alsjeblieft van je klompen’

Plaats een reactie

Ik herinner me mijn eerste uur chirurgie als geen ander. Verplicht op de voorste rij, in driedelig wit en met net nieuwe klompen, waarvoor ik een enkele week eerder de afweging had gemaakt welke letters erop te schrijven. Om vragen te voorkomen (mijn officiële naam en roepnaam hebben niet dezelfde initiaal), besloot ik het op de initialen van mijn roep- en achternaam de houden. TS.

Nietsvermoedend signeerde ik m’n nieuwe schoeisel. Blijkbaar had ik dat goed leesbaar gedaan, want nog voor ik mezelf na de overdracht voor kon stellen, had ik een opdracht te pakken van een chirurg die vanaf de achterste rij zijn ogen over mijn outfit had laten gaan: ‘Verwijder die letters alsjeblieft van je klompen, of zet er iets achter. TS is een combinatie die we liever niet zien.’ Mijn reactie had een iets te lange latentietijd – het kwartje viel nog steeds niet – en dus kreeg ik er ook nog korte uitleg bij. O ja. Ik zei dat ik erover na zou denken, maar vond het eigenlijk onzin. Zijn je initialen ‘CA’, dan draag je ook de afkorting van een carcinoom op je hielen. En niemand die daar wat over te zeggen zou hebben…

Om een lang verhaal kort te maken: de watervaste lettercombinatie TS bleef, zonder toevoegingen. Een enkeling maakte er nog weleens een opmerking over, maar niet zodanig dat ik alsnog overwoog iets te veranderen. De klompen verdwenen na zes weken chirurgie in de kast. En de herinneringen aan het witte paar vervaagden naarmate ik mijn coschappen vervolgde.

Bijna een halfjaar later belandde ik bij de psychiatrie – als co, gelukkig. Voor het eerst zag ik iemand die de betekenis van mijn initialen op het eigen leven had toegepast, een enkel jaar ouder dan ik. Voor het eerst schreef ik die twee woorden – tentamen suicidii – voluit in iemands dossier. Voor het eerst zag ik zulke wanhoop in iemands ogen. ‘Voor het eerst’ veranderde, hoe schrijnend, binnen het tijdsbestek van een enkele week in een tweede, derde, vierde keer. En iedere keer dat die ene tweewoordenterm viel, dacht ik onwillekeurig terug aan mijn witte klompen, met prominent in zwart de afkorting waarvan ik nu pas de betekenis enigszins leerde begrijpen.

Had ik achteraf een andere keuze gemaakt? Dat niet per se. Een afkorting blijft tenslotte gewoon een afkorting. Maar kortzichtig was ik wel – en duidelijk naïef. Ik neem m’n woordje ‘onzin’ terug. Want TS is inderdaad een combinatie die we liever niet zien. Eentje die het niet verdient zomaar geschreven en met trots gedragen te worden, en zeker niet door iemand die er de inhoud niet van begrijpt. De herinneringen aan het witte paar zijn weer levend – en zullen me waarschijnlijk langer bijblijven dan me lief is.

lees ook
  • Trude

    Trude is recent afgestudeerd en werkt nu als arts-onderzoeker Kinderneurologie. Nog regelmatig blikt ze terug op haar coschap-ervaringen.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.