Blogs
Blog

Te hulp schieten, zo snel als ik kan…

Plaats een reactie

Veel dokters in opleiding hebben het weleens meegemaakt: je bent getuige van een (verkeers)ongeluk, er gaat een knop om en je schiet te hulp. Laatst maakte ik dat mee. Ik moet toegeven dat de schade minimaal was, maar het was de eerste keer sinds ik geneeskunde studeer dat ik mij in een relatief acute situatie medisch verantwoordelijk voelde.

Ik reed over de Weg tot de Wetenschap (dicht bij de Uithof in Utrecht) en twintig meter verderop zag ik plotseling een meisje met haar fiets over de kop slaan. Een slinger van 180 graden, want haar spatbord bleek in de spaken van haar voorwiel terecht te zijn gekomen. ‘Shit, daar slaat iemand over de kop!’ zeg ik tegen mijn bijrijder. Ik twijfelde niet, dumpte mijn auto half op de stoep en half in de berm, en liep zo snel als ik kon naar het meisje toe. Dit deel van het verhaal vergt wat toelichting. ‘Zo snel als ik kan’ betekent voor mij namelijk: in het looptempo van een normaal, fit mens. Rennen kan ik niet, slechts waggelen. In de twintig meter die ik moest afleggen, dacht ik even ‘shit, kon ik maar een sprintje trekken’, maar toen die gedachte af was, restte nog slechts vijf meter. ‘Gaat het?’ vroeg ik terwijl ze door een andere omstander, een sterke vent van in de veertig, van haar fiets werd getrokken. Ze was bij bewustzijn, huilde hard, maar stond wel op, dus vertelde de (zeer onervaren) arts in mij dat er niet zoveel aan de hand was. De sterke man vertrok en ik nam het over. Ik beval het meisje weer te gaan zitten – ook voor mij beter, want lang staan is slecht voor mijn gestel. ‘Waar heb je pijn? Aan je hoofd? Mag ik je hoofd even bekijken?’ Ik controleerde op wonden, niks te vinden. Ze was niet duizelig of misselijk, niet buiten bewustzijn geweest. Alleen een schaafwond op haar kin. ‘Neem je tijd. Huilen mag. Ik ben zelf heel vaak van een paard gevallen, dan zit de schrik er ook flink in.’ Ze lachte en huilde tegelijk. Nadat we tien minuten op de stoep hadden gezeten, vroeg ik haar op te staan en te vertellen of ze duizelig werd. Nee, alleen een flinke pijn aan haar hoofd. Toen stond ik zelf op. De mensen die mij kennen weten dat dat er bijzonder uitziet: ik kan mijn benen in buiging niet strekken, dus van mijn hurken opstaan is gewoon onmogelijk. Daarom ga ik altijd eerst in een soort ‘downward dog’ yogapose, en vanuit daar, met gestrekte benen, richt ik me weer op. ‘Jij stond soepeler op dan ik’, zei ik tegen het meisje en ze lachte weer. Ik raadde haar af om met een halfkapotte fiets en een pijnlijk hoofd verder te reizen en gaf haar de opdracht om de huisarts te bellen als haar hoofd meer pijn ging doen of ze andere klachten kreeg. Nog een aai over haar schouder en arm, een hart onder de riem, en toen vertrok ik.

Na afloop speelde ik de gebeurtenis nog een aantal keer af in mijn hoofd. Het meisje had geluk gehad: ik ken uit mijn omgeving meerdere verhalen van mensen die zwaargewond zijn geraakt of zelfs zijn overleden ten gevolge van een ongelukkige val met de fiets. Terwijl ik me afvroeg of ik medisch gezien de juiste dingen had gevraagd en gedaan, realiseerde ik mij iets. In zo’n situatie kan ik geen sprintje trekken. Ik kan niet rennen, vliegen of van de grond opspringen. Ik had het meisje van haar fiets kunnen trekken, maar dat was een enorme uitdaging geweest. Wat ik wél kan, is steun bieden. Kennis overbrengen. Overzicht houden. Rustig blijven. En ik hoop dat dat voldoende is.

Meer van Soete

  • Soete Meertens

    Dit is Soete en zij studeert geneeskunde – in een rolstoel. Door een polyneuropathie van onbekende origine is zij slecht ter been en worstelt zij dagelijks met de gevolgen van een lichamelijke beperking. In deze blog geeft zij een inkijkje in de wereld van de patiënt, maar dan vanuit het perspectief van een dokter in opleiding.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.