Schaduwco’s

De laatste week van het coschap chirurgie hebben mijn medecoassistent en ik kunnen regelen dat we mogen meekijken bij de plastische chirurgie. Ik ben waarschijnlijk helemaal verpest door social media, want ik verwachtte flink verbouwde gezichten en patiënten met gigantische borsten.

Na een hele ochtend getuige te zijn geweest van het wegsnijden van, zoals de plastisch chirurg zei, ‘basaalcelcarcinoompjes en melanoompjes’ heb ik mijn verwachtingspatroon toch enigszins moeten bijstellen.

Wat blijkt? Cosmetische plastische chirurgie is maar één van de zoveel deelgebieden van de plastische chirurgie. Toch was ik zeker niet teleurgesteld. De finesse waarmee de plastisch chirurg op de vierkante millimeter te werk gaat, is geweldig. Nooit eerder heb ik iemand zoveel minuscule hechtingen naast elkaar zien zetten, met exact gelijke ruimten ertussen.

Deze kleine ingrepen worden allemaal op de poliklinische operatiekamer uitgevoerd. Zodra bij de éne patiënt de pleister op het geopereerde gebied wordt geplakt, ligt de volgende patiënt in de kamer aan de overkant alweer klaar op de operatietafel. De andere coassistent en ik lopen als twee kleine gansjes de hele dag braaf achter de plastisch chirurg aan, die ons tijdens het lopen veel vertelt over de plastische chirurgie. Af en toe mogen we een hechtdraad aangeven, maar gezien de precisie van de operaties kunnen wij niet assisteren.

De laatste operatie van de dag is klaar en de plastisch chirurg loopt weg van de poli. Zoals altijd lopen wij achter hem aan. Het is altijd een verrassing waar je als co terechtkomt als een arts je op sleeptouw neemt. We zien dat hij al een flinke voorsprong heeft, dus wij versnellen onze pas. Plots draait hij zich om: ‘Eh… ik ging eigenlijk even naar het sanitair… wilde ik jullie nog zeggen’.