Blogs
Blog

Promoveren is fantastisch!

Plaats een reactie

Voor veel arts-assistenten is onderzoek doen een vervelend maar noodzakelijk onderdeel van het oneindige pad waarop je ooit schijnt te eindigen als specialist. Vaak is dit in de vorm van een promotietraject. Je kunt deze PhD-gekte absoluut ter discussie stellen en je afvragen of het nodig is dat we straks allemaal dr. voor onze naam kunnen zetten.

Feit is dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten. Na een jaar bikkelen als anios moeten we ineens wennen aan een paar jaar achter een computer zitten tijdens kantoortijden. Samen met andere onderzoekers in een hok met een waterkoker of Nespresso-apparaat en bodemloze hoeveelheden stroopwafels, lunchbesprekingen en databases. Als we minder geluk hebben (zoals ondergetekende) doen we dit alles op de ochtend voor een avonddienst, op zondagen als onze vrienden op een bootje door de grachten varen of in de compensatiedagen na een week nachtdiensten. We denken eindeloos na over een enkele zin in een discussie, speuren uren in PubMed naar een goede referentie en zitten telkens weer onze promotors achter de broek om te zorgen dat ze je stukken nakijken.

Iedereen die onderzoek doet kent ook de aanval van acute tachycardie op het moment dat je een e-mail terugkrijgt van een (co)promotor en hij versie 5 van jouw artikel heeft gelezen. Elke promotor heeft zijn eigen subtiele manier van redigeren. Overkoepelend thema is wel dat in principe het hele artikel rood gekleurd is. Vaak zijn hele stukken verplaatst of verwijderd, woorden veranderd of spelling aangepast. Lukraak tussen de aanpassingen staan opmerkingen, niet zelden in hoofdletters geschreven, bijvoorbeeld ‘ACTIEF SCHRIJVEN, NIET PASSIEF’, ‘dit is onleesbaar zo’ en ‘ik heb geen idee wat je hiermee bedoelt’. Soms stoppen de opmerkingen ook halverwege het stuk (of soms al na je abstract) omdat je promotor er moedeloos van is geworden en je eerst maar even na moet denken hoe je de rest van het stuk gaat schrijven. Het hoort er allemaal bij. Wat weet jij nou uiteindelijk van wetenschappelijk schrijven?

Soms blijkt er toch nog hoop te zijn. Zo heb ik een paar weken geleden de hernieuwde versie van een van mijn stukken rondgestuurd en ik kreeg na een week antwoord van een van mijn promotors. Zeker, ook dit stuk was meer rood dan zwart en ik zag direct dat dit nog niet de laatste versie zou worden. Maar in de introductie stond een rood gekleurd pietluttig zinnetje dat voor mij de wereld betekende: ‘Mijn god, dit is een mooie zin!’ Wat zit ik nou te zeuren: promoveren is fantastisch!

promoveren
  • Roos

    Baby’s vangen, spiraaltjes plaatsen, sporadisch een keer op ok bij een spoedkeizersnede en tussendoor artikelen schrijven voor haar promotieonderzoek. In deze blog schrijft Roos over het enerverende bestaan van een anios gynaecologie.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.