Blogs
Blog

Panisch voor naalden

Plaats een reactie

Omdat mijn supervisor nog bij een andere patiënt is, ga ik op de SEH alvast kijken bij een 67-jarige meneer die in zijn duim heeft gesneden tijdens het klussen. Het is niet moeilijk om hem te vinden want zodra ik binnenkom, zie ik maar één patiënt die zijn gehele hand in 10 centimeter dik verband heeft zitten.

Al hyperventilerend ligt hij op bed terwijl ik vraag wat er is gebeurt. Hij struikelde over een drempel terwijl hij een glasplaat vasthield wat resulteerde in een vervelende snijwond. Hij heeft verder geen verwondingen op andere plekken en is gelukkig ook niet op zijn hoofd gevallen.

Na flink onderhandelen krijg ik het voor elkaar om het verband eraf te halen om te kijken wat de schade is. De patiënt vloekt en tiert en ik verwacht dat het niet lang meer zal duren voordat hij flauwvalt door het hyperventileren. Gelukkig ligt hij al op een bed.

De wond is onregelmatig en zit op een plek die we niet kunnen lijmen. ‘Het hoeft toch niet gehecht te worden?’ vraagt hij, nog steeds hyperventilerend. ‘Ik ben bang van wel meneer’, zeg ik rustig, ‘bent u ergens allergisch voor, verdovingsvloeistof bijvoorbeeld?’ ‘Ja… voor artsen… met naalden…’ zegt hij. Als blikken konden doden…

Na overleg besluiten mijn supervisor en ik dat het ‘t beste voor de gemoedstoestand van meneer is, als de chirurg zelf het zo snel mogelijk probeert te hechten. Ik ondersteun waar nodig. Meestal is het zetten van de verdoving het vervelendste en pijnlijkste deel, maar ook daarna hoor ik nog krachttermen voorbijkomen die ik nog nooit eerder heb gehoord. Ik kijk de kamer rond en krijg plaatsvervangende schaamte als ik oogcontact maak met de andere patiënten. Gelukkig kunnen de meesten er zachtjes om lachen of geven ze mij een knipoog wat ik interpreteer als medeleven en ik besluit me weer te focussen op de patiënt. Binnen tien minuten is de wond gehecht en heeft meneer eindelijk wat rust en stopt hij met hyperventileren.

Nadat ik de nazorg heb besproken, legt de verpleegkundige een nieuw verband aan. Ondertussen werp ik mijn blik op een andere patiënt die ook nog gezien moet worden. Een 20-jarige bouwvakker die met een elektrische zaag over zijn hand is gegaan. Er zijn meerdere snijwonden en iets in me zegt dat ook hij hechtingen moet krijgen. ‘Maakt u zich geen zorgen, ik ben gelukkig niet bang voor naalden’, zegt hij met een grote glimlach op zijn gezicht.

lees meer van Evy
  • Evy

    Evy is zesdejaars coassistent en schrijft over de bijzondere en mooie momenten die ze meemaakt in de gezondheidszorg.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.