Onbezorgd maar waakzaam

De afgelopen maanden waren een bewogen periode. Een periode waarin ons geduld, improvisatievermogen, flexibiliteit en nog talloze andere eigenschappen op de proef zijn gesteld. Premier Rutte sprak meerdere malen zijn bewondering uit voor het aanpassingsvermogen van het volk. Razendsnel vormde Nederland zich om tot een anderhalve-meter-samenleving, het nieuwe normaal.

Onlangs kwam er een einde aan de zogenaamde intelligente lockdown. Op 1 juli, enige uitzonderingen daargelaten, was de ‘corona-routekaart’ al bijna compleet doorlopen, twee maanden eerder dan gepland. Precies op tijd voor de zomervakantie, iedereen blij. Maar net zo snel als wij ons de afgelopen maanden aan het nieuwe normaal hebben aangepast, lijkt menigeen nu weer terug te vallen in zijn of haar oude normaal. We gaan er weer massaal op uit, waarbij corona soms even op de tweede plaats komt. Dagjesmensen wuiven de regels weg, met het excuus dat ze het echt even nodig hadden, even onbezorgd eropuit. Ondernemers zoeken de grenzen op, door bijvoorbeeld niet te handhaven op de anderhalve meter. Zo ontstaat een soort gevangenendilemma, want als het terras van de buren overvol is kost dat jou als handhavende horecabaas ook geld. En soms berust het niet naleven van de maatregelen simpelweg op onwetendheid. Laatst overkwam dit me zelf, in de bioscoop. Opgewonden als ik was dat ik weer naar de film kon, zag ik de zorgvuldig aangelegde looproute compleet over het hoofd en liep ik linea recta langs de kassa richting de zaal. Direct volgde een terechte uitbrander van de caissière, of ik voortaan wel even wilde opletten.

En daar zit ‘m nu net de kneep. Ik probeer hier niet het beeld te schetsen dat niemand zich aan de regels houdt, want gelukkig doen de meeste mensen dat juist wel! Wat mij opvalt, is dat de samenhang tussen factoren zoals sociale/economische druk, onwetendheid en vooral het verlangen naar een onbezorgde zomer kan leiden tot het verlies van onze waakzaamheid. En die gezamenlijke waakzaamheid is juist dátgene waar we het succes van de maatregelen tot dusver aan te danken hebben. De meest recent cijfers bevestigen dit beeld. De afgelopen dagen neemt het aantal nieuwe besmettingen gestaag toe, met name onder de groep twintigers. Van een tweede golf is nog geen sprake. Maar als de huidige trend zich voortzet is het niet meer de vraag óf, maar wanneer een volgende piek zal ontstaan.  

Ik denk dat we allemaal toe zijn aan een onbezorgde zomer. Een onbezorgde zomer die we samen ook echt wel hebben verdiend, onder de voorwaarde dat we altijd waakzaam blijven. Dus laten we vooral nu extra goed opletten, op onszelf en op elkaar, zowel binnen als buiten eigen land, zodat we ook na de zomer onbezorgd met ons leven verder kunnen gaan.