Ode aan de co

Een lofzang op de coassistent. Het gebeurt niet al te vaak, maar is soms nodig. Een schouderklopje. Een oprechte dankjewel. Waardering. Je voelt je er fijn door.

We zijn er, in witte jas, koffietje al gehaald. Om 08:00 stipt. De overdracht begint. Haren achterover gekamd, nette schoenen aan, overhemd gestreken. Alle polipatiënten netjes voorbereid. In kolonne lopen we door de gangen van het ziekenhuis. Af en toe giechelend om wat die ene arts nou weer zei tegen een van ons, onze twijfels besprekend over welke coschap-schoenen het beste zijn. We pennen tijdens de overdracht ijverig mee. Sprinten achter onze aios aan. Regelen alles voor ‘onze’ patiënten, overleggen met de specialist, gaan mee naar de besprekingen. Zitten nog wel eens tot in de avond op de afdeling, draaien een nachtdienstje mee en een weekenddienst hoort er eigenlijk ook bij. Een leuke opdracht die de aios of de specialist dan bedenkt, want ‘dat is wel leuk voor de coassistent om uit te zoeken’. Voor je het weet ben je een expert in eiwit Y bij zeldzaam ziektebeeld X, dat je in de rest van je carrière waarschijnlijk nooit meer gaat tegenkomen. Je flanst een mooie presentatie in elkaar over een net in het nieuws verschenen artikel over het specialisme. Sensatiejournalistiek of een terechte doorbraak? Jij zoekt dat wel even uit. Je regelt ook nog even een PICO, want er was wat onrust binnen de vakgroep over welke behandelmethode de beste resultaten geeft. Je wordt opgepiept. Of je alsjeblieft zo snel mogelijk naar ok-1 wilt komen. De redding van het ok-team als ze een extra handje nodig hebben tijdens een lastige operatie. Don’t fear, de co is here. We ondersteunen. We kijken mee. We leren. We werken hard.

Dit is een lofzang voor de hardwerkende co, die we bijna allemaal zijn. Ik pink een traantje weg als ik zie wat voor ambitieuze en hardwerkende collega’s ik ga hebben in de toekomst. Als ik later ziek ben, dan vertrouw ik in alle rust in mijn hart, mijn leven aan jullie toe. Daarom een ode aan alle co’s. Geef jezelf een schouderklopje. Je verdient het.