Negentig seconden

Dr. Fabré* gaf me een wijze levensles mee: ‘Onthoud dit voor altijd, jonge dokter. Het verhaal van je patiënt duurt niet langer dan negentig seconden. Eerst luisteren. De rest komt later. Vertrouw me maar.’

In het begin van mijn coschappen was ik bang een detail te missen van het verhaal. Alles kon belangrijk zijn, dus typte ik alles mee met wat de patiënt zei. Dat vrouwen multitaskers zijn is een omstreden stelling; laten we het erop houden dat ik er geen goed voorbeeld van ben. Ik luisterde niet goed.

Het deed pas echt pijn toen een patiënte zei: ‘Je luistert niet, hè?’ Ik schaamde me dood. Ik was te gefocust op de statusvoering.

Tijd om te luisteren naar dr. Fabré. Niet gelijk meetypen. Negentig seconden lang luisteren, niet onderbreken. Eens kijken of het werkt.

 Vrouw, 62 jaar, reden van komst: urine-incontinentie. Ik roep mevrouw naar binnen. ‘Vertelt u eens wat er aan de hand is’,  knik ik naar haar. ‘’ Och, weet je meisje, het is zó vervelend. Ik verlies urine. Als ik loop, als ik hoest, als ik moet lachen. Zelfs op de verjaardag van mijn eigen kleinkind!’

Ze doet haar verhaal. Af en toe iets te zien in haar gezichtsuitdrukking, af en toe een trillende stem. Ik merk dat ze het moeilijk vindt. Haar verhaal duurt niet langer dan negentig seconden.

‘Dat moet vast lastig zijn voor u, als ik uw verhaal zo hoor. Ik zie ook dat het u veel doet’, zeg ik voorzichtig. Ze begint te huilen nadat ik dit zeg. Dit was niet onderdeel van mijn nieuwe gesprekstechniek. ‘Ja, ik vind het gewoon zo gênant allemaal’, snikt ze. Ze verontschuldigt zich zelfs. ‘Ik wilde helemaal niet huilen, sorry!’

Ik verzeker haar dat het echt niks uitmaakt. ‘Het is goed dat u hier bent, mevrouw. We gaan ons best doen om u zo goed mogelijk te helpen, maar daarvoor heb ik nog wat aanvullende informatie nodig. U vertelde dat…’ Ik ga door met de anamnese en typ het verhaal nu in op de computer.

Negentig seconden. Luisteren, observeren, opvangen van kleine details. Je aanvullende vragen komen later wel. Ik heb het onthouden, doc. En het werkt.

*Gefingeerde naam