Lief

Twinkelingen in de ogen van de neuroloog. Ik kan zien dat dit de reden is dat hij de neurologie is ingegaan. Een jonge vrouw op de spoed. Sensibiliteitsstoornissen rechterbeen, zwakte linkerbeen, blaasfunctiestoornissen. Ze spreekt Engels.

‘Ga jij haar zien, Iris?’, vraagt de neuroloog aan de anios. ‘Ik sta vast op de afdeling’, roept Iris.

Ik grijp mijn kans. ‘Iris, kan ik anders de patiënt op de spoed alvast zien?’ Het mag.

‘Je moet goed kijken waar ze op haar lichaam sensibiliteitsstoornissen heeft, vanaf welk niveau, goed uittellen hoor. Nou, veel succes’, roept de neuroloog. Ik baan me een weg door de spoed heen.

Ik stel veel vragen, onderzoek haar neurologisch. Eerste keer dat ik een Babinski voetzoolreflex zie, dat ik spierzwakte voel. In mijn lichaam een vreemde mix van nieuwsgierigheid en medeleven. Ze krijgt een spoed-MRI in de middag: de diagnose is onbekend, maar er is iets aan de hand. Onze differentiaaldiagnose is uitgebreid en zeldzaam. We zoeken nog wat na in een artikel. Met de aniossen en semi-artsen omringen we de neuroloog, die achter zijn computer het diagnostische stappenplan mompelt bij dit soort klachten. Een liquorpunctie wordt het dus, en aanvullend bloedonderzoek. Hij knikt tevreden.

Dezelfde avond doe ik de dienst mee met Anne, een andere anios. Eerst lezen we nog wat artikelen door zodat we de vragen goed kunnen beantwoorden. We gaan onze patiënt vertellen dat we een liquorpunctie moeten doen. Haar vriend zit erbij. Hij legt de anios het vuur aan de schenen: ‘wat is de prognose? Hoe moeten we het voor ons zien? Wat staat er in jullie lijstje met mogelijke oorzaken? Wanneer hebben jullie de uitslagen?’ Allemaal onduidelijk. We weten het nog niet. Het is in ieder geval erg.

Ik luister aandachtig, tot ik een hand op mijn onderarm voel. ‘You have been here since this morning. Are you not tired, did you eat? Are you okay?’ glimlacht ze naar me, terwijl haar ogen nog rood zijn van de tranen.

Ik weet niet zo goed wat ik daarop moet antwoorden, maar wat is dit ontzettend lief! Sommige patiënten zullen je voor altijd bijblijven. Zij is er zo een.