Blogs
Blog

Lang leve studeren

Plaats een reactie

Soms vind ik dat het weleens klaar mag zijn, dat studeren. Twee woorden negen letters: duurt lang. Maar nog veel vaker houd ik van het studentenleven.

Met de intrede van de coschappen voelde ik me opeens veel minder student. De spontaniteit ging er wat van af. Vroeger stonden vrienden spontaan voor de deur. Dat ze al in je huis waren, was ook mogelijk, als de huisgenoten de betreffende vriend of vriendin goed gezind waren. Tijdens de master moesten afspraken opeens gepland worden. Niet langer zat 90 procent van mijn sociale kring op minder dan een kwartier reisafstand per fiets. Feestjes waren voortaan in het weekend.

Ik heb me nooit willen neerleggen bij het beeld van de zonderlinge coassistent die leeft voor het werk en die je niet meer terugziet. Het leek me onnodig en dat bleek het ook te zijn. In het begin was het even wennen. Ik miste de spontaniteit en de flexibiliteit die er tijdens de bachelor steeds geweest was. Nu, twee jaar later, zie ik hoeveel er daarvan nog over is. Want ook al voel ik me soms meer werkend, ik ben toch echt student.

Voor mijn coschappen werd ik het hele land doorgeslingerd. Dit zorgde ervoor dat ik mijn vrienden in mijn studiestad minder zag, wat erg jammer was. Het bracht me ook wat: vrienden door het hele land.

Op sommige plekken was het zo leuk, dat ik er ook in het weekend heen ging. Daar sta je dan op zaterdagavond, aan de andere kant van het land. Helaas ook aan de andere kant van de stad, omdat een zeldzame straatnaam twee keer bleek voor te komen. Na een uur en twee nieuwe bussen later eindelijk herenigd te zijn met mijn vrienden, komt de regen plotseling met bakken uit de lucht. We schuilen in een bushokje. Drie achtereenvolgende auto’s veroorzaken vloedgolven tot boven mijn hoofd. Verzopen komen we op het feestje aan in een gigantische flat. Vanaf de 15de verdieping is er een prachtig uitzicht over de verlichte stad. Er zijn mensen van over de hele wereld en het feest is de reis volledig waard.

De volgende morgen waait de inhoud van de asbak van wat rokende feestgangers van gisteren in mijn ontbijt. Ik heb de keuze uit melk van een week geleden of melk van drie dagen oud. Dan maar water. Soms verlang ik naar een schoon huis. Maar meestal geniet ik van de mooiste tijd van mijn leven. Ik zou mijn studentenleven nog niet willen inruilen voor een leven waarin ik ’s ochtends al weet wie er ’s avonds langskomt en wat ik ga eten. Ik zou de onvoorspelbaarheid en verrassingen niet willen missen. Lang leve studeren.

studeren
  • Mette

    Mette (24) is arts-assistent psychiatrie. In haar blogs geeft ze een inkijk in haar leven als startende arts, binnen en buiten de muren van het ziekenhuis.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.