Kwetsbaar, dus krachtig

Ik behoor tot een kwetsbare groep. En nee, dat zeg ik niet om zielig te doen. Het is gewoon de realiteit. En dat geldt voor velen in ons koude kikkerlandje.

Op een vrijdagavond zit ik achter de piano in het Wilhelmina Kinderziekenhuis. We hebben repetitie met het koor, maar ik ben zoals altijd te vroeg en besluit de tijd te overbruggen door zelf even piano te spelen en te zingen. In een zoetsappig liefdeslied verzonken, zie ik vanuit mijn ooghoek een man met kinderwagen langslopen. Hij blijft staan in de deuropening. Ik stop met spelen en kijk even om. ‘Nee, nee, ga door, alsjeblieft! Mijn zoon vindt het geweldig!’ Ik glimlach en speel het lied uit. Er wordt geklapt en het kindje kijkt mij met grote ogen vol fascinatie aan. Anderhalf, twee jaar oud, schat ik. ‘Wil je ook even spelen?’ Zijn vader rolt hem naar de piano en het kind legt zijn mollige handje op de toetsen. Fantastisch vindt hij het.

Dan raak ik met de vader aan de praat. ‘Wat heb jij een mooie stem’, zegt hij, ‘Ik ben zelf amateurmuzikant, maar ik kom er niet aan toe de laatste tijd. Mijn dochter ligt hier op de ic, weet u. Ze heeft kanker, al heel lang. Dus we zijn best moe.’ Ik probeer mijn kakelverse communicatieskills toe te passen, maar met zo’n verhaal is medeleven tonen helemaal niet moeilijk. Dan vertelt hij dat hij in Afghanistan is opgegroeid, en dat zijn ouders geen geld hadden om hem muzieklessen te geven. En dat hij een nummer heeft gemaakt dat nu viral gaat op TikTok. Hij laat het horen en ik ben onder de indruk. Muziek verbindt, dat is wel weer duidelijk. Ik kijk de man aan en probeer me voor te stellen hoe het is om op te groeien in een ander land dan waar je vandaan komt. Hoe het is om écht geen cent te makken te hebben. Hoe het is om een dochter te hebben met kanker. Kortom, hoe het is om kwetsbaar te zijn.

Het is niet de eerste keer dat ik met een wildvreemde aan de praat raak, en dat dat een prachtig gesprek oplevert. Maar ik moet toegeven, ik gebruik het ook als oefening. Want als arts in spe weet je: er gaat een tijd komen dat ik vanuit mijn rol als zorgprofessional die verbinding moet aangaan, medeleven moet tonen, slecht nieuws moet brengen. En zulk mensenwerk, je verplaatsen in de situatie van een ander, is prachtig. Kwetsbaarheid is prachtig. Het geeft ons kracht.