'Kunt u zich daar in vinden?'

‘Dokter, ik kom voor een plekje.’ 'Ja, iedereen komt hier voor een plekje of vlekje', floep ik er bijna uit, maar gelukkig weet ik me in te houden. Het is mijn derde dag op de dermatologie en het beschrijven van alle bultjes en vlekjes is nog flink wennen. De plaats en kleur kom ik vaak nog wel uit, maar het onderscheid tussen een papel, macula en nodus blijft nog flink puzzelen.

De patiënt wijst naar een plekje op haar rechterwang. Snel vis ik mijn zakkaartje uit mijn zak en leg uit dat er zo veel soorten vlekjes zijn dat ik soms door de bomen het bos niet meer zie (door de moedervlekken de melanomen niet meer zie?). De patiënte vindt het gelukkig helemaal niet erg dat ik er een spiekbriefje bij houd en na een korte uitleg over wat ik allemaal moet beschrijven kijkt ze me vol ontzag aan: ‘En dat allemaal over dit kleine plekje?’ Helaas wel ja.

In een opwelling schuif ik het zakkaartje over de tafel naar de patiënte en vraag wat ze zelf denkt dat de beste omschrijving is. Uitgebreid wordt het kaartje bestudeerd ‘Papel?’ klinkt het twijfelend. We zijn het eens. ‘Mevrouw, ik heb er van gemaakt: op de rechterwang een solitaire erythematosquameuze scherpbegrensde papel van lenticulaire grootte. Kunt u zich daar in vinden?’

Grappend krijg ik terug: ‘Dat klinkt precies als wat ik heb, u haalt me de woorden uit de mond. Erythe... eratho.. erywattes?’ ‘Erythematosquameus, ik heb ook even op moeten zoeken hoe je dat schrijft hoor,’ biecht ik op. Eigenlijk gewoon een chique woord voor rood en schilferend leg ik uit, net als lenticulair gewoon ‘ter grootte van een linze’ betekent. ‘Als je nu snel dat spiekbriefje weer in je zak stopt, kan je nog doen alsof je het zelf bedacht hebt ook,’ raadt de patiënt me aan.

Drie seconden later komt de dermatoloog binnen. ‘Goedemorgen jongedame. Owwh ik zie het al, dat is niks kwaadaardigs hoor, u hoeft zich geen zorgen te maken. U hoeft niet verder onder controle te blijven voor dit plekje.’ Een minuut later is de dermatoloog al weer de deur uit en is mijn prachtige omschrijving verwijderd en vervangen door “laesie niet verdacht maligne". Ik zal nog jaren moeten doorsturen om zo in een oogopslag de diagnose van alle plekjes en vlekjes te kunnen stellen, maar die shared decision making heb ik goed in de vingers. Vandaag waren de patiënt en ik samen een echt team en zijn we beide wijzer en tevreden naar huis gegaan en dat isookwatwaard.