Blogs
Blog

Is het bachelordiploma nog wel haalbaar?

Plaats een reactie

Over covid-19 is de laatste tijd wel genoeg geschreven, denk ik. Maar of je nou wilt of niet, het heeft ons de afgelopen tijd toch behoorlijk beziggehouden. Niemand had verwacht dat mijn medestudenten en ik zo de laatste periode van onze bachelor zouden doorlopen: alles online en alles op afstand. Geen laatste feestjes meer en niet meer doelloos rondhangen op de uni. Zeker in het begin voelde het alsof iemand alle bachelorpleziertjes van ons had afgepakt, want met de (o zo zware) coschappen in het voorruitzicht waren we vastbesloten het laatste halfjaar nog even goed van het studentenleven te gaan genieten. Maar helaas, covid-19 gooide roet in het eten.

Lang bleef veel onduidelijk. In het begin maakten we ons vooral zorgen over de medische situatie: moesten wij, studenten, dadelijk gaan bijspringen in het ziekenhuis? Later verschoven de zorgen naar onze eigen toekomst. Hoe zou het gaan met tentamens en wat zou er gebeuren met de coschappen? Zouden we dit jaar ons bachelordiploma wel kunnen halen? Of zouden we misschien door moeten in de zomervakantie?

Naarmate de tijd verstreek werd gelukkig steeds meer duidelijk. Maar waar bij andere studies de tentamens allemaal online konden worden afgenomen, stond voor ons nog een praktijktoets op de rol. De toets zou uit verschillende onderdelen bestaan waaronder een anamnese en een lichamelijk onderzoek. Informatie over deze toets liet lang op zich wachten. Niet zo gek, want een lichamelijk onderzoek uitvoeren op een acteur is een hele uitdaging in een anderhalvemetersamenleving.

Een paar weken geleden kwam het verlossende woord: de toets ging door. In aangepaste vorm natuurlijk, dat wel. Omdat al het onderwijs was gecanceld en we dus niet hadden kunnen oefenen, kregen we voorafgaand aan het tentamen twee uur de tijd om alle stof door te nemen. Met in de ene hand onze stethoscoop en in de andere hand de desinfecteergel – want alles moest natuurlijk steeds schoongemaakt worden – gingen we aan de slag.

Tussen het oefenen door moesten we de anamnese afleggen. Dit ging via een videogesprek. Ik zat op de uni, de patiënt en de docent waren thuis. Eigenlijk ging dit verbazingwekkend goed. Op een paar gekke stiltes en haperingen na, verliep het gesprek soepel. Het enige wat afleidde: behalve de patiënt zag ik ook mijzelf groot op het beeldscherm. Nooit geweten dat ik zo’n kop trek tijdens een anamnese…

Na het oefenen volgde de toets voor het lichamelijk onderzoek. Iedereen moest een dichte doktersjas en latex handschoentjes aantrekken. Dit keer was het tentamen niet op een acteur, maar gewoon op een medestudent. Dat zorgde voor een relaxte sfeer. Ik kreeg een casus met een verhaal dat mij erg deed denken aan angina pectoris. Ik moest dan ook het onderzoek van de thorax aan de voorkant uitvoeren. Percuteren van de longen en het hart hoort daar natuurlijk bij. Nou is percuteren sowieso al niet mijn sterkste punt, maar percuteren met handschoenen aan vond ik helemaal een uitdaging. Het enige geluid dat ik hoorde was het geluid van mijn eigen vingers die aan elkaar bleven plakken bij elke keer dat ik op mijn vinger aantikte. Gelukkig verzekerde de examinator mij dat ze hier rekening mee zouden houden. Zo konden we dan toch onze praktijktoets afleggen. Nu alleen nog een theorietentamen – online natuurlijk – en dan hopelijk tóch dit jaar ons bachelordiploma.

lees ook
  • Anouk Maassen

    Anouk Maassen is 24 en bezig met haar laatste coschap.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.