Humor in het ziekenhuis

Voor de meeste patiënten is het ziekenhuis een plek waar ze zo kort mogelijk willen zijn. Een plek met af en toe mooie, fijne momenten, maar waar pijn en leed vaak op de voorgrond staan. ‘Hoe korter in het ziekenhuis hoe beter’, is de universele gedachte en ik snap die gedachtegang wel.

Voor artsen aan de andere kant is het ziekenhuis hun werkomgeving. Net zoals een school dat is voor docenten en de keuken dat is voor koks. En op de werkvloer moet er zo nu en dan een grapje gemaakt kunnen worden, zo ook in het ziekenhuis. Niet alleen tussen de zorgmedewerkers onderling, maar ook in het contact met de patiënten. Een goed getimed grapje kan zoveel betekenen in het contact. Net dat beetje luchtigheid of die vrolijke noot, kan een maar al te serieuze opname dragelijker maken.

Dus lach ik vrolijk mee met de patiënt die zegt dat hij nog nooit zo snel is afgevallen na een bovenbeenamputatie. Ik grap dat ik zo goed kan samenwerken met mijn medecoassistent dat we onze statussen quatre-mains uitwerken, en de patiënt die schuifelend met zijn rollator over de gang loopt, wordt voorzien van racegeluiden in de bocht. Natuurlijk moet je opletten op wat je zegt en is niet elk moment geschikt voor een grapje, maar als er geen ruimte is voor humor in het ziekenhuis dan hoef ik er niet te werken.