Blogs
Blog

Het welbevinden van de hulpverlener

Plaats een reactie
Getty Images
Getty Images

We hebben het allemaal vaak voorbij horen komen: de patiënt heeft zowel rechten als plichten. Zo heeft hij bijvoorbeeld het recht om zijn dossier op te vragen en op volledige, van alle kanten belichte informatie over wanneer hij een weloverwogen medisch besluit dient te nemen. Daar staat tegenover dat een patiënt de plicht heeft om een goede patiënt te zijn. Hij dient bijvoorbeeld altijd correcte informatie te verstrekken wanneer de hulpverlener dit vraagt.

‘Hebben wij als hulpverleners ook niet de plicht om onszelf continu te blijven ontplooien en te blijven zoeken naar datgene wat ons energie en voldoening geeft?’ Deze zin, uitgesproken tijdens het wekelijkse onderwijsmoment van de afdeling, heeft de afgelopen dagen een terugkerende plek in mijn gedachten gekregen. Ik was er uiteraard van op de hoogte dat je als medisch hulpverlener bepaalde plichten hebt om aan te voldoen. Waar ik dan als eerste aan denk is zo goed mogelijk je best doen om het welzijn van je patiënt actief te bevorderen. Dit is eerder, véél eerder, door Hippocrates samengevat als het principe van ‘goed doen, niet schaden’. Een ander voorbeeld van een plicht van een hulpverlener is het op peil houden van je medische kennis en van je vaardigheden met betrekking tot het deel van de geneeskunst dat je als hulpverlener uitoefent, zoals is beschreven in de KNMG-richtlijn over gedragsregels voor artsen. De twee genoemde plichten zijn voornamelijk handelingen of taken. Ze hebben niet zozeer direct betrekking op de persoon achter de hulpverlener.

Juist omdat ik zelf voornamelijk geneigd was om in die soort taken of handelingen te denken, werd ik zo door deze zin gegrepen. Ik had het eerder nooit op die manier bekeken, maar deze woorden tijdens het onderwijsmoment sloegen de spijker op zijn kop. Om een zo goed mogelijke hulpverlener te zijn en je oprecht open te kunnen stellen voor patiënten, dien je niet alleen fysiek in conditie te zijn. We zijn het er allemaal vast over eens dat een gezond dieet, lichaamsbeweging en voldoende slaap bevorderend werken op het algeheel functioneren. Echter, wat eigenlijk heel logisch klinkt maar wellicht niet altijd zo concreet in de wandelgangen wordt besproken als de fysieke component, moet je als hulpverlener ook aandacht besteden aan je mentale welbevinden. Is het namelijk niet zo dat je alleen echt goed naar iemand kunt luisteren en kunt aansluiten wanneer je hier zelf voldoende ruimte voor in je hoofd hebt? Ben je als patiënt niet het best af met een hulpverlener die continu zijn welbevinden op peil poogt te houden, daardoor plezier in het werk behoudt en de daaruit verkregen energie weet om te zetten in zo adequaat mogelijke patiëntenzorg?

Dit alles spookt door mijn hoofd met een zak chips op de bank. Tja… mijn manier om aan mijn mentale welbevinden te werken!

Meer van Arlette

  • Arlette

    Arlette (25) is bezig met de laatste coschappen. In haar blogs vertelt zij door middel van anekdotes wat zij als coassistent meemaakt.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.