Blogs
Blog

Het bieb-leven

Plaats een reactie

Afgelopen week had ik weer een ‘o ja, ik studeer geneeskunde’-momentje. Dat is zo’n moment waarop je denkt, waarom doe ik dit ook alweer? En is dit nou echt allemaal nodig om dokter te worden?

De tentamens kwamen er weer aan en net als al mijn niet-geneeskunde studerende huisgenootjes was ik hard aan het leren. In dit soort periodes zie ik ze maar weinig. Mijn dagen breng ik dan voornamelijk in de bieb door, dat is wel zo makkelijk, want tussen al het leren door heb ik ook nog verplicht onderwijs. Dit in tegenstelling tot mijn huisgenootjes die al een week lang thuis zitten. Één of twee weken vrij voor een tentamen om je voor te bereiden is voor hen dan ook niet meer dan normaal. Soms vraag ik me af of ze überhaupt weleens les hebben.

Na een lange dag leren kom ik dan thuis en plof ik naast ze op de bank. ‘Zo, wat heb jij de hele dag gedaan?’, vragen ze me dan. ‘In de bieb’ antwoord ik, meer wil en hoef ik er ook niet over kwijt. ‘De hele dag?!’ ‘Ja, de hele dag.’ Anders kan ook bijna niet als je je bedenkt dat alleen de samenvatting voor het tentamen al bestaat uit meer dan vijfhonderd pagina’s.

Donderdagavond was iedereen allang verlost van de tentamens en konden ze genieten van een paar dagen helemaal niks. Zeg maar gerust een minivakantie. Bij ons is dit helaas nooit aan de orde. De dag na het tentamen gaan we vrolijk weer door met de nieuwe stof, om vooral maar niet te vergeten dat er de komende dagen ook nog deadlines zijn. Mijn huisgenootjes maken maar al te graag gebruik van deze vrije dagen en dit kan je ze na een zware week dan ook niet kwalijk nemen. Zo ook mijn nieuwste huisgenootje die deze avond een housewarming gaf. Het was een gezellig feestje met de nodige alcoholische versnaperingen. En, zoals dat hoort als je in het centrum woont, werd de avond afgesloten met een bezoekje aan de kroeg. Vrienden en huisgenoten gingen samen op pad. Iedereen, behalve ik, want ik had natuurlijk vrijdags tentamen. Ik hoorde nog wat stemmen op de gang: ‘Ssst, Anouk heeft morgen tentamen’, en verdronken in zelfmedelijden viel ik daarna in slaap.

De volgende ochtend werd ik wakker en kwam ik mijn huisgenootje tegen: of ik nog wat van die wonderpilletjes had tegen een kater. ‘Ja natuurlijk’, zei ik, en ik gaf hem twee paracetamollen met coffeïne. Heb ik als de enige geneeskundestudent in huis toch nog mijn bijdrage geleverd aan een leuke avond uit.   

lees ook
  • Anouk Maassen

    Anouk Maassen is 24 en bezig met haar laatste coschap.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.