Goed voorbeeld doet goed volgen

Op zondag organiseren we met het gezin een borrel voor onze vader. Mijn voorbeeld is afgelopen vrijdag met pensioen gegaan. Een bijzonder en vooral toevallig moment. Hij begon ooit zijn eerste aniosbaan in het Elisabeth ziekenhuis, nu Meander MC, op de heelkunde. Raad eens waar ik de volgende ochtend begin.

Mijn pa zal ik niet meer tegenkomen op de werkvloer, maar wel nog anderen uit zijn generatie. Zo staan er nu vier verschillende generaties op de werkvloer. De ouwe garde, de vedettes, hebben een totaal andere stijl van dokteren dan de jonge honden. Niet gek als je bedenkt dat je opgegroeid bent in een andere tijd en zelf opgeleid bent door weer andere generaties. Tijden veranderen, dat betekent ook dat de kijk op de zorg en het werk als arts veranderen.

Als ik even generaliserend mag denken, zou ik willen zeggen dat de oudere generatie, mijn vader dus ook, fan is van charisma, leiderschap, hiërarchie en autoriteit. Ze houden van aanpakken en hechten waarde aan prestatie. Eigenschappen waar ik jaloers op ben. Én ontzettend handig om je bewust van te zijn als student tijdens je coschappen. Het zijn daarentegen ook eigenschappen die lastig kunnen zijn om mee om te gaan als co.

Wij als kneedbare jonge honden staan aan het begin van onze carrière. We durven zekere en goede keuzes te maken. De wereld vindt dat wij niet houden van werken, oh ja en ook niet van autoriteit. Als tegenprestatie zijn we daarentegen ontzettend productief, leergierig en nieuwsgierig. We zijn doordrenkt van shared decision making. En als bonus? We kunnen fantastisch omgaan met alle nieuwe technologie.

We stoppen onszelf schijnbaar graag in hokjes, net zoals ik zojuist gedaan heb. Maar wellicht lijken we allemaal wel meer op elkaar dan we denken? Zo vermoed ik dat wij over dertig jaar meer waarde hechten aan autoriteit, leiderschap en prestatie dan nu. Én ik vermoed dat een huidige vedette toen hij of zij 23 jaar oud was, ook minder met werken bezig was dan zijn eigen opleiders. Maar dat zal ik eens controleren bij m’n pa.

Verschillende generaties staan op één veld, laat daar maar een goede teamgeest uit naar boven drijven. Zeker niet onmogelijk en vooral een mooie uitdaging. We hebben uiteindelijk allemaal hetzelfde doel: de beste zorg leveren. Als we ons proactief opstellen en elkaar leren begrijpen, kunnen we dit bereiken. Dan groeit de jonge hond met de vedette als leermeester uiteindelijk zelf uit tot vedette. Goed voorbeeld doet immers goed volgen, toch pa?