Blogs
Blog

God bestaat

Plaats een reactie

Het is 7 uur ’s ochtends, over een uurtje draag ik over en zit mijn dienst erop. Ik heb ongeveer de hele nacht op dezelfde kamer doorgebracht, om een vrouw door de bevalling te loodsen. Zij en haar man zijn erg gelovig en dit is dan ook de rode draad door de nacht. Terwijl zij slaperig is van de morfine, voer ik diepe gesprekken met haar man.

Hij vertelt over de jonge kerkelijke gemeenschap waar hij priester van is, en over hoe dit zijn leven veranderd heeft. Ondertussen worden we in tussenpozen toegezongen door een mooie vrouwenstem, die zingt over Jezus en Zijn liefde. Ik ben niet gelovig, maar ben erg geïntrigeerd door zijn kijk op het leven en ik houd van dit soort nachtelijke gesprekken.

Ik ga nog een laatste keer voelen hoeveel ontsluiting zijn vrouw heeft, zodat ik straks goed kan overdragen aan mijn collega’s. Ze is mooi gevorderd: nu 6 cm ontsluiting, dus nog maar 4 cm te gaan.

‘Vind je het goed dat ik even bid, in jouw bijzijn?’ vraagt haar man. Natuurlijk mag dat, ik ben benieuwd wat hij gaat zeggen.

Hij richt zich hardop tot God, de Heilige Geest en Jezus. Hij bedankt voor de vordering van de baring, voor alle verpleegsters en dokters in dit ziekenhuis, voor de vruchtbaarheid en het leven. Hij bidt dat zijn vrouw binnen een uur volledige ontsluiting bereikt, dus 10 cm. ‘Amen.’

‘Amen’, zegt zijn vrouw.

Ik voel dat ik niet echt kan achterblijven, dus zeg ook ‘amen’.

Ze kijken mij allebei blij aan.

Ik loop richting de overdracht en zeg dat ik straks nog even afscheid kom nemen. Van 6 naar 10 cm ontsluiting binnen een uur is nogal uitzonderlijk voor een eerste bevalling, dus stiekem gniffel ik omdat ik denk dat dit toch niet gaat gebeuren. Maar bidden kan geen kwaad, denk ik dan.

Een halfuurtje later word ik tijdens de overdracht gebeld door een verpleegkundige. Mijn patiënte heeft een ‘drukgevoel’, codewoord voor: ze moet gaan persen.

Het is bijna niet te geloven, maar als ik even later voel, heeft ze inderdaad 10 cm ontsluiting! 

Een beetje verbaasd vertel ik dit aan het koppel.

Haar man kijkt me stralend aan.

‘Kijk aan, je hebt nu zelf ervaren dat God bestaat!’

religie
  • Roos

    Baby’s vangen, spiraaltjes plaatsen, sporadisch een keer op ok bij een spoedkeizersnede en tussendoor artikelen schrijven voor haar promotieonderzoek. In deze blog schrijft Roos over het enerverende bestaan van een anios gynaecologie.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.