Blogs
Hilde
2 minuten leestijd
Blog

Extra tijd

Plaats een reactie

‘Was het waardevol dat u die extra tijd nog samen heeft gehad?’ ‘Heel waardevol, ja. Want je leeft zó bewust. Je waardeert alles om je heen. Ja, ik ben heel héél dankbaar dat ik dat nog mee heb kunnen maken.’

getty images
getty images

Ik heb voor mijn onderzoek meer dan een uur met een nabestaande van een patiënt gesproken die is overleden aan kanker. Na de diagnose dat de kanker niet meer te genezen was, heeft ze nog iets meer dan vier jaar geleefd. We hebben het over de laatste levensfase van zijn vrouw gehad, en hoe dit jaar – na haar overlijden – voor hem is geweest. Een periode die door nabestaanden vaak als een groot zwart gat wordt ervaren. We hebben ook over de lange periode voordat de laatste levensfase aanbrak gesproken.

Die steeds langere ziekteperiode, voorafgaand aan die laatste levensfase, is iets wat mij intrigeert. In het ziekenhuis zie ik veel patiënten die antikankerbehandeling krijgen, ook wanneer de kanker al langere tijd niet meer te genezen is. Op de dagbehandeling krijg ik vaak de indruk dat het best goed met hen gaat en dat deze patiënten nog vol in het leven staan. Dat is deels goed verklaarbaar, want voor deelname aan trials zijn de criteria streng en moeten patiënten in goede fysieke conditie zijn. Maar ook mentaal moet het goed met hen gaan. Dat is wat je als zorgverlener wil: je wil alleen (effectieve) levensverlengende behandeling geven als hun kwaliteit van leven goed blijft.

Dat dat goed mogelijk is, geven verschillende studies aan en heb ik zelf ook kunnen zien, ook al is meer onderzoek hiernaar heel waardevol. Het idee dat medisch specialisten vaker (te lang) doorbehandelen dan bijvoorbeeld huisartsen of specialisten ouderengeneeskunde heb ik voor mijzelf wat bijgesteld. Een medisch specialist bevindt zich simpelweg in een andere context. De patiënten komen met andere vragen en verwachtingen op het spreekuur. Zij komen niet met de vraag: wat is er met me aan de hand? Maar met: kun je me van dit probleem (bijvoorbeeld, kanker) afhelpen? Dat is niet vergelijkbaar.

Natuurlijk moet er worden gewaakt dat er geen zinloze behandeling wordt gegeven. Er moet worden afgetast of patiënten met de juiste verwachtingen naar het spreekuur komen, en ook andere aspecten die voor de patiënt belangrijk zijn, moeten worden nagegaan. Goed luisteren en het juiste taalgebruik zijn dan belangrijk. Dat juiste taalgebruik is wel voor iedere zorgverlener anders, want het moet vooral bij je passen: authenticiteit van de arts lijkt voor een patiënt bijna net zo essentieel als de juiste bewoordingen, zo komt ook uit onderzoek naar voren.

Ik heb de afgelopen paar jaar met veel patiënten gesproken die zich door een toename aan behandelopties steeds langer in deze niet meer te genezen fase bevinden. Hun ervaringen – en in sommige gevallen zoektocht – hebben zij openlijk met mij gedeeld. Sommigen van hen spreek ik hier nog steeds over, en dat is zeker niet alleen maar ‘zwaar’. Ook mij geven zij veel waardevolle inzichten, en daarvoor ben ik hen heel dankbaar. Ik hoop die met mijn onderzoek ook weer onder een breder publiek te kunnen verspreiden.

Zie o.a.: Kruispunt: Onvoorstelbaar gelukkig. (15 april 2018) 

levenseinde
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.