Efter, Paxodol en Captorix: literatuur om van te 'smullen'

Het is zomer, dus tijd voor vakantie. En vakantie betekent tijd om te lezen. Ik tip een aantal romans of verhalen over fictieve medicijnen, zodat de geneeskunde tijdens jullie vakantie niet te ver weg raakt.

In haar roman Efter schrijft Hanna Bervoets over een nieuw medicijn om verliefdheid te behandelen. Een farmaceutisch bedrijf brengt Efter op de markt en introduceert tegelijkertijd een nieuwe stoornis: Love Addiction Disorder (LAD). Verliefdheid wordt namelijk niet als normaal onderdeel van het leven gezien, maar als een psychiatrische stoornis die grote overeenkomsten vertoont met verslaving. We volgen verschillende personages die ieder op hun eigen manier door deze nieuwe ontwikkeling worden geraakt. De roman zet aan tot nadenken over wat normaal is en hoe we bepalen wat een psychiatrische stoornis is.

Voor wie een roman te lang vindt, heeft Arnon Grunberg het verhaal Paxodol geschreven. In het verhaal ontdekt de overheid dat Paxodol, dat bedoeld is voor de behandeling van schizofrenie, ertoe leidt dat mensen minder vaak op radicale politieke partijen stemmen. De overheid is bezorgd over het steeds extremere stemgedrag van burgers. Daarom komt zij met een ambitieus plan om de democratie te redden. Paxodol is te vinden in Grunberg’s verhalenbundel Apocalyps. Hoewel het een kort verhaal is, bevat de bundel genoeg andere verhalen die ook de moeite waard zijn.

In Michel Houellebecq’s roman Serotonine wordt een nieuw soort antidepressivum op de markt gebracht, genaamd Captorix. Captorix bevordert de serotonineafgifte en werkt daardoor veel sterker dan andere antidepressiva, die alleen de heropname remmen. We lezen in ik-vorm het tragische verhaal van een man die vooral op zoek is naar liefde en zonder twijfel wat Captorix nodig heeft. Toch is het ook een heel grappig boek. Het verhaal van Serotonine plaatst depressie in een maatschappelijke context en roept de vraag op of het individu of juist de maatschappij ziek is. Er is veel gezegd over de obesogene samenleving, maar is onze samenleving misschien ook depressogeen (depressief makend)?

Kortom: vrolijke boeken om je vakantie evenwichtig te houden. Een andere keer misschien meer over een specialisme buiten de psychiatrie.