Een leven zonder Facebook

Sinds vorige week heb ik geen Facebook meer. Heftig hè? Ik heb mijn account definitief verwijderd. Vanaf nu word ik nooit meer getagd in een grappig berichtje, kan ik niet meer stiekem mijn oud-klasgenootjes bespieden en bereikt de uitnodiging voor een verjaardag mij hopelijk via de mail. Best ongezellig dus.

‘Maar waarom dan?’

Ook ik keek naar Lubachs verhaal over de Facebookpixels die je online volgen. Een beeld vormde zich in mijn hoofd, van een gigantische database die alles van mij weet. Niet alleen de informatie die ik actief post, maar ook wat ik koop, lees, eet, of waar en met wie ik nu ben. Mark Zuckerberg en de AIVD hoeven daar vast niets mee, maar stel dat al mijn persoonlijke informatie vrij beschikbaar komt. ‘Ik heb niks te verbergen’ gaat dan niet meer op hoor! Als ik straks dokter ben wil ik ongestoord naar de kroeg kunnen, of eens lekker ongezond eten, zonder dat iemand daar een mening over heeft. Je weet maar nooit, Facebook verzamelt zelfs medische informatie, en Twitter kent geen genade. Alles op internet zetten maakt je zo kwetsbaar!

De meeste vrienden kon ik niet overtuigen met dit verhaal. Ze vonden het overdreven. Zo’n vaart zal het niet lopen, toch? En Facebook is ook best nuttig, als je bijvoorbeeld een stage zoekt of samenvattingen deelt met je studiegenoten. Bovendien, alsof al die data niet ook op een andere manier te verzamelen zijn… 

Ze hebben vast gelijk, eigenlijk zou ik helemaal offline moeten gaan. Maar ja, een grote verandering begint met een klein stapje. En om nou te zeggen dat het leven zonder Facebook niet te doen is… Deze eerste week heb ik prima overleefd!😊

PS: Voor wie twijfelt, je kunt je account ook tijdelijk deactiveren of de verbinding tussen Facebook en andere apps stopzetten. Kijk bijvoorbeeld hier: https://www.consumentenbond.nl/acties/baas-data/facebook-verwijderen-of-privacy-instellingen-aanpassen