Een glitterende verruca
Plaats een reactieDit gedicht draag ik op aan mijn positieve ervaringen bij mijn coschap dermatologie en huisartsgeneeskunde.
Daar was hij dan,
Macroscopisch niet te zien
Prachtig gecamoufleerd met make-up bovendien,
Maar zij en ik wisten,
Tussen de wenkbrauwharen in,
Zat hij warm en gebakken,
Te groeien en te vertakken
Door sommigen ontsierend geacht,
Voor anderen een welkome gast,
De verruca seborrhoica wachtend,
Op het vloeibare stikstofgas
Zoals men dan doet sinds jaar en dag,
Werd de dermatoscoop erop gezet vooraf,
Dit was zijn moment om te stralen,
Opgedirkt en al mocht hij zijn goedkeuring behalen,
Voor niks hoefde hij meer te wijken,
Al zijn kleuren liet hij schitteren,
Ik hoefde toen maar één keer te kijken,
En ik zag de verruca glitteren
Maar hoe mooi en stralend hij ook was,
Ze wilde liever zonder,
Zijn humeur in zak en as,
Ging de verruca glorieus ten onder
- Er zijn nog geen reacties